Το ISIS είναι τρομοκράτης, οπότε ποια είναι η Ρώσικη Ομοσπονδία;
Posted on March 27, 2024 by Pressservice USCC
Ενώ το Κρεμλίνο προσπαθεί να συνδέσει την Ουκρανία με την τρομοκρατική επίθεση στο Crocus City Hall, το Ισλαμικό Κράτος (ISIS), και συγκεκριμένα το αφγανικό παρακλάδι του, γνωστό ως ISIS-K, ανέλαβε την ευθύνη για τους πυροβολισμούς στην αίθουσα συναυλιών στο Κρασνογκόρσκ, στην περιοχή της Μόσχας.
Δημαρχείο του Crocus City Hall
Η ισλαμική ομάδα που αυτοαποκαλείται Κράτος Χορασάν (ISIS-K), η οποία πήρε το όνομά της από το παλιό όνομα μιας περιοχής που περιλάμβανε τμήματα του Ιράν, του Τουρκμενιστάν και του Αφγανιστάν, εμφανίστηκε στο ανατολικό Αφγανιστάν στα τέλη του 2014 και απέκτησε γρήγορα τη φήμη της ακραίας βιαιότητας. Μεταξύ των κινήτρων για να βλέπει η ομάδα αυτή τη Ρωσία ως εχθρό της, οι ειδικοί αναφέρουν τη συμμετοχή της Μόσχας στον παγκόσμιο αγώνα κατά του ISIS και των θυγατρικών του, ιδίως μέσω των ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Συρία και των προσπαθειών της να δημιουργήσει δεσμούς με τους Αφγανούς Ταλιμπάν, τον αντίπαλο του ISIS-K στο έδαφός του. Υπάρχει λοιπόν λόγος για να διαπράξει κανείς τρομοκρατική επίθεση, αλλά αξίζει τον κόπο να βάλει τη Ρωσία και το ISIS στις αντίθετες πλευρές των οδοφραγμάτων; Η Ρωσία είναι ο κύριος "εξαγωγέας" μαχητών προς το ISIS Εξάλλου, από την εμφάνιση του ISIS, έχουν διαδοθεί επανειλημμένα πληροφορίες ότι η Ρωσία ενδιαφέρεται για την ύπαρξη μιας τέτοιας τρομοκρατικής ομάδας στη Μέση Ανατολή. Το 2015, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA), υποστράτηγος Ahmed Khalid Birri, δήλωσε ότι "...η Ρωσία συνεργάζεται τόσο με το καθεστώς όσο και με το ISIS. Με άλλα λόγια, η Ρωσία δεν έχει στόχο να καταπολεμήσει την τρομοκρατία". Υποστήριξε ότι οι Ρώσοι, μέσω των ενεργειών τους στη Συρία, επιδιώκουν να επωφεληθούν από τα δεύτερα μεγαλύτερα κοιτάσματα φυσικού αερίου στον κόσμο που βρίσκονται ανατολικά της πόλης Χολμς και σε άλλα μέρη της χώρας. Επιπλέον, ο στρατηγός τόνισε ότι μόνο το 5% των ρωσικών επιθέσεων στρέφονται κατά του ISIS. Το υπόλοιπο 95 τοις εκατό στοχεύει στις θέσεις του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA). Η ύπαρξη και οι δραστηριότητες του ISIS ήταν πράγματι επωφελείς για τη Ρωσία, διότι η παρουσία της ομάδας και η καταπολέμηση της (ή η απομίμησή της) επηρέασαν την άνοδο των τιμών του πετρελαίου. Επίσης, ο "αγώνας" κατά του ισλαμικού χαλιφάτου ήταν και παραμένει μια βολική δικαιολογία για τη Ρωσία να ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία και να εμβαθύνει τη στρατιωτική και πολιτική ενοποίηση των κρατών της περιοχής με τη Ρωσία," λέει ο Serhii Kuzan, επικεφαλής του Ουκρανικού Κέντρου Ασφάλειας και Συνεργασίας. Έτσι, δεδομένων αυτών των ενεργειών και δηλώσεων, δεν αποτελεί ίσως έκπληξη το γεγονός ότι οι ίδιοι οι Ρώσοι τροφοδοτούν αυτό το κίνημα. Σύμφωνα με την έκθεση "Πέρα από το Χαλιφάτο: Foreign Fighters and the Threat of Their Return" που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2017 από την εταιρεία συμβούλων Soufan Group, η Ρωσία αποδείχθηκε ο κύριος "εξαγωγέας" μαχητών προς την τρομοκρατική οργάνωση Ισλαμικό Κράτος. Εκείνη την περίοδο, 3417 Ρώσοι πολεμούσαν για το ISIS. "Λίγοι άνθρωποι μιλούν γι' αυτό, αλλά μέσα στην ISIS - αυτή την τρομοκρατική οργάνωση - οι Ρώσοι ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα. Ήταν μία από τις πολυπληθέστερες ομάδες. Για χρόνια, Ρώσοι πολίτες εγκατέλειπαν τη Ρωσία μέσω του Νταγκεστάν και στη συνέχεια κατέληγαν να εντάσσονται στην ομάδα ISIS, κυρίως στο συριακό τμήμα της. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι όταν έφυγαν μέσω του Νταγκεστάν, όλοι τους έλαβαν ασφάλιση μέσω του ρωσικού Ταμείου Υποχρεωτικής Ιατρικής Ασφάλισης. Όλοι τους είχαν ορισμένες παροχές, ασφάλιση κ.λπ.", λέει ο Oleksandr Kovalenko, στρατιωτικός και πολιτικός παρατηρητής στην ομάδα Information Resistance. Η τρομοκρατία έχει ρωσικό πρόσωπο Τρομάζοντας τον κόσμο με το ISIS και, όπως βλέπουμε, υποστηρίζοντάς το, η Ρωσία έχει επιβάλει στη διεθνή κοινότητα την ιδέα ότι η τρομοκρατία δεν μπορεί να νικηθεί χωρίς αυτήν και, ως εκ τούτου, πρέπει να καταπολεμηθεί από κοινού.
Ουκρανικές πολυκατοικίες καταστράφηκαν από τη Ρωσία
"Η σειρά των τρομοκρατικών επιθέσεων που έλαβαν χώρα στις Βρυξέλλες επιβεβαιώνει το δίκιο όσων στοχεύουν στη συνεργασία της ΕΕ με τη Ρωσία στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και τονίζουν ότι η κύρια απειλή για την ευρωπαϊκή ασφάλεια δεν προέρχεται από τη Ρωσία, αλλά από διεθνείς τρομοκρατικές οργανώσεις", δήλωσε ο Alexei Pushkov, τότε επικεφαλής της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων της Κρατικής Δούμας, σχολιάζοντας την τρομοκρατική επίθεση του 2016 στη βελγική πρωτεύουσα. Σε παρόμοιο μήκος κύματος μίλησαν και άλλα πρόσωπα προσκείμενα στη ρωσική κυβέρνηση, μεταξύ των οποίων ο επικεφαλής της Δημόσιας Επιτροπής που υπάγεται στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας, Ιγκάρ Κοροτσένκο, ο οποίος κάλεσε την Ευρώπη να εγκαταλείψει την πολιτική των κυρώσεων κατά της Ρωσίας με φόντο τις επιθέσεις στο Παρίσι. Στρέφοντας την προσοχή του κόσμου στην εξεύρεση εχθρών εκτός των συνόρων της και παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως θύμα τους, η Ρωσία, εν τω μεταξύ, είναι ασύγκριτη με το ISIS όσον αφορά τον αριθμό των εγκλημάτων και τον τρόπο που διαπράχθηκαν και έχει πλέον το καθεστώς της Νο 1 τρομοκρατικής οργάνωσης στον κόσμο. Εξάλλου, είναι η χώρα που εξαπέλυσε τον πιο αιματηρό πόλεμο στην Ευρώπη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, διαπράττει εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία αμάχων στην Ουκρανία, απειλεί τον κόσμο με πυρηνικό πόλεμο και κατέλαβε το μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ευρώπης. Υπάρχει τόσο πολύ αίμα στα χέρια της Ρωσίας που δεν της αξίζει η εικόνα της χώρας-θύματος και, κατά συνέπεια, η συμπάθεια, ενώ καταστρέφει καθημερινά πόλεις με άμαχο πληθυσμό και σκοτώνει αμάχους. "Σημειώστε: η τρομοκρατική επίθεση στα ρωσικά προάστια, η οποία επιτράπηκε να πραγματοποιηθεί από τις ρωσικές ειδικές υπηρεσίες και δεν εμποδίστηκε από τις μονάδες της ρωσικής φρουράς, επειδή αυτές βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία, δεν επηρέασε τα σχέδια για τις πυραυλικές επιθέσεις της Ρωσίας σε ουκρανικές πόλεις και πολιτικούς στόχους. Στις τέσσερις ημέρες από τις 22 Μαρτίου, η Ρωσία χρησιμοποίησε 270 όπλα (βαλλιστικούς πυραύλους και πυραύλους κρουζ, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τον υπερηχητικό πύραυλο Zircon) για αεροπορικές επιθέσεις στο έδαφος της Ουκρανίας. Μεταξύ αυτών, αξίζει να επισημανθεί η τρομοκρατική επίθεση του Μαρτίου, η οποία χρησιμοποίησε αριθμό ρεκόρ πυρομαχικών, σε κρίσιμες υποδομές, συμπεριλαμβανομένου του υδροηλεκτρικού σταθμού της Ζαπορίζια. Πώς αλλιώς μπορεί να ονομαστεί αυτό παρά τρομοκρατία στη χειρότερη εκδήλωσή της", θέτει ρητορικό ερώτημα ο Σ. Κουζάν. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ο πόλεμος που έχει εξαπολύσει η Ρωσία στην Ουκρανία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία μόνο, έχει σκοτώσει περισσότερους από 10.000 αμάχους. Ο πραγματικός αριθμός μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερος. Το Ενιαίο Μητρώο Προδικαστικών Ερευνών, σύμφωνα με το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα, περιέχει πληροφορίες για περισσότερα από 128.000 θύματα ρωσικών εγκλημάτων πολέμου και ο αριθμός αυτός αυξάνεται καθημερινά. Επιπλέον, σύμφωνα με τους εισαγγελείς ανηλίκων, 1796 παιδιά έχουν υποφέρει ως αποτέλεσμα της ρωσικής επιθετικότητας, 535 από τα οποία σκοτώθηκαν και 1261 υπέστησαν τραυματισμούς ποικίλης σοβαρότητας. Η υπηρεσία τονίζει ότι οι αριθμοί αυτοί δεν είναι οριστικοί, καθώς βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες για την εξακρίβωσή τους στις περιοχές ενεργών εχθροπραξιών, στα προσωρινά κατεχόμενα και απελευθερωμένα εδάφη. Σήμερα, ο ρωσικός στρατός πραγματοποιεί καθημερινά πυραυλικές και βομβαρδιστικές επιθέσεις στις παραμεθόριες περιοχές της περιοχής Sumy, τρομοκρατώντας τον άμαχο πληθυσμό και εξαφανίζοντας ολόκληρα χωριά με κατευθυνόμενες αεροπορικές βόμβες. Σε αντίθεση με την εκδοχή ότι το ISIS εμπλέκεται στην τρομοκρατική επίθεση στη Μόσχα, οι Ρώσοι πιλότοι εξακολουθούν να κατηγορούν τους Ουκρανούς γι' αυτήν και γράφουν "για τα θύματα του Crocus City Hall" στις βόμβες που χρησιμοποιούνται για την καταστροφή ουκρανικών χωριών. Ομοίως, παρά το γεγονός ότι οι δύο συλληφθέντες ως ύποπτοι για τη διάπραξη τρομοκρατικής επίθεσης προέρχονταν από την Τουρκία, η Ρωσία δεν κατηγορεί τους Τούρκους για την οργάνωση του εγκλήματος, αλλά επιμένει πεισματικά σε ένα "παράθυρο" στα ουκρανικά σύνορα. Όμως, όσο κι αν η Μόσχα προσπαθεί να κρύψει τα εγκλήματά της και να τα χρεώσει σε άλλους, η διεθνής κοινότητα αντιδρά με σκεπτικισμό. Η Δύση δεν πιστεύει στα δάκρυα Στις 13 Οκτωβρίου 2022, η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο αναγνωρίζει τη Ρωσία ως τρομοκρατικό καθεστώς. Πρόκειται για τον πρώτο διεθνή θεσμό που ανταποκρίνεται στην έκκληση του προέδρου Volodymyr Zelenskyy να χαρακτηρίσει επίσημα τις ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία ως τρομοκρατία. Επομένως, μέσα από αυτό το πρίσμα θα πρέπει να εξεταστούν οι δηλώσεις που έκαναν οι κορυφαίες χώρες του κόσμου μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Crocus City Hall. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, για παράδειγμα, απέρριψαν αμέσως την εμπλοκή της Ουκρανίας στην επίθεση, τονίζοντας ότι η Ρωσία είχε προειδοποιηθεί εκ των προτέρων για την απειλή μιας τέτοιας τρομοκρατικής επίθεσης. Με τη σειρά του, το Ηνωμένο Βασίλειο προειδοποίησε τον Ρώσο πρόεδρο να μη χρησιμοποιήσει την τρομοκρατική επίθεση ως πρόσχημα για την εντατικοποίηση του πολέμου. Η Alicia Kearns, πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, τόνισε επίσης ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις σύνδεσης της τρομοκρατικής επίθεσης με την Ουκρανία. Παράλληλα, η Γερμανία προειδοποίησε να μην αποδίδεται στη Ρωσία υπερβολικός ρόλος θύματος μετά την επίθεση στο δημαρχείο του Crocus. Για παράδειγμα, ο επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Μπούντεσταγκ, Μίχαελ Ροθ, υπενθύμισε ότι η ίδια η Ρωσία ενεργεί ως τρομοκρατικό κράτος: "Συμπάσχουμε με τα πολλά αθώα θύματα στη Μόσχα. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ίδια η Ρωσία είναι ένα τρομοκρατικό κράτος, το οποίο για άλλη μια φορά τρομοκράτησε χθες το βράδυ τους Ουκρανούς πολίτες με επιθέσεις με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Αυτοί που σπέρνουν τον τρόμο θερίζουν τον τρόμο".
Πολυκατοικία στην Ουκρανία καταστράφηκε από τη Ρωσία
Ο Roderich Kiesewetter, εκπρόσωπος για την εξωτερική πολιτική της κοινοβουλευτικής ομάδας της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης και της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης, δεν αποκλείει ότι η τρομοκρατική επίθεση κοντά στη Μόσχα ήταν μια επιχείρηση με ψεύτικη σημαία που οργανώθηκε από την ίδια τη Ρωσία. "Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι επρόκειτο για μια επιχείρηση με ψεύτικη σημαία που οργανώθηκε από την ίδια τη Ρωσία, ακόμη και αν ένα ισλαμιστικό υπόβαθρο φαίνεται αρκετά πιθανό, ιδίως δεδομένου ότι η ISIS ανέλαβε την ευθύνη", δήλωσε. Σύμφωνα με τον Serhii Kuzan, ακόμη και η σημερινή δήλωση του ISIS δεν επηρεάζει την επιθυμία του Πούτιν να εμπλέξει την Ουκρανία στην τρομοκρατική επίθεση. "Θέλει να αποσπάσει την προσοχή από τα εγκλήματα που διέπραξε η Ρωσία στην Ουκρανία. Πρόκειται για τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα που είχε κατά τη διάρκεια των τρομοκρατικών επιθέσεων του 1999. Με αυτή την παραπληροφόρηση, η Ρωσία επιδιώκει έναν διπλό στόχο: να αναγκάσει τη Δύση να διακόψει τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία και να κινητοποιήσει ξανά τον ρωσικό πληθυσμό, καθώς έχει κουραστεί από τον πόλεμο", σημειώνει ο κ. Σόιμπλε. σχολίασε ο επικεφαλής του USCC για τις ρωσικές προθέσεις στη βελγική έκδοση της L'echo. Οι δηλώσεις αυτές υπονοούν ότι το ίδιο το Κρεμλίνο θα είχε τη δυνατότητα να καταπολεμήσει την τρομοκρατία αν δεν είχε στείλει τα δικά του στρατεύματα στην Ουκρανία και δεν είχε επικεντρώσει τις προσπάθειές του στη δίωξη της αντιπολίτευσης, στη σύλληψη Ρώσων για αντιπολεμικές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στη χρήση τεράστιων ανθρώπινων και οικονομικών πόρων για να δικαιολογήσει και να διεξάγει πόλεμο. Και αν η τρομοκρατία πρέπει να τιμωρηθεί, τότε αυτή που την εξαπέλυσε, η Ρωσία, αξίζει αυτή την τιμωρία πρώτα και κύρια. https://uscc.org.ua/en/isis-is-a-terrorist-so-who-is-russia/ https://uscc.org.ua/idil-teroryst-to-hto-zh-todi-rosiya/
Пам'яті Небесної Сотні в Афінах 20.02.2024
22 Ιανουαρίου 1919 - διακήρυξη της Πράξης Ενοποίησης
22 Ιανουαρίου 1919 - διακήρυξη της Πράξης Ενοποίησης. Η πλατεία της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από το καμπαναριό του καθεδρικού ναού της Αγίας Σοφίας, ενώ στον ορίζοντα διακρίνεται ο χρυσοποίκιλτος καθεδρικός ναός του Αγίου Μιχαήλ, ο οποίος δεν είχε ακόμη καταστραφεί από τους Μπολσεβίκους.
- Στις 22 Ιανουαρίου τιμούμε δύο γεγονότα ίσης σημασίας στην ουκρανική ιστορία: την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Ουκρανικής Λαϊκής Δημοκρατίας το 1918 και την ανακήρυξη της Πράξης Ενοποίησης των ουκρανικών εδαφών το 1919.
- Η ανακήρυξη της Ενότητας στις 22 Ιανουαρίου 1919, όταν η Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας και η Λαϊκή Δημοκρατία της Δυτικής Ουκρανίας ενώθηκαν σε ένα ενιαίο κράτος, επισφράγισε την επιθυμία για ενότητα μεταξύ των Ουκρανών που χωρίζονταν από τα σύνορα των αυτοκρατοριών της εποχής. Το γεγονός αυτό καταστρέφει πλήρως τον ισχυρισμό της ρωσικής προπαγάνδας ότι τα ουκρανικά εδάφη ενώθηκαν για πρώτη φορά από τον Στάλιν το 1939.
- Για πολλές δεκαετίες, η Πράξη Ενοποίησης παρέμεινε μια ιδεολογική επιταγή του αγώνα για ένα ανεξάρτητο, ενωμένο κράτος. Μετά την ανακήρυξη της ενοποίησης της UPR και της ZUNR στις 22 Ιανουαρίου 1919, το ζήτημα της ενότητας του ουκρανικού έθνους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ ξανά στην ουκρανική πολιτική σκέψη.
- Στις αρχές του εικοστού αιώνα, οι Ουκρανοί ενώθηκαν μετά την πτώση των αυτοκρατοριών.
- Σήμερα, η Ουκρανία συνεχίζει να αγωνίζεται για την ανεξαρτησία και την ενότητα. Ως εκ τούτου, η ενότητα παραμένει στην εθνική ατζέντα. Η ακεραιότητά της θα αποκατασταθεί πλήρως αφού η Ουκρανία απελευθερώσει όλα τα εδάφη που έχουν καταληφθεί από τον εχθρό. Η ενότητα είναι ο στόχος της Νίκης.
- Η σοβιετική και ρωσική προπαγάνδα αντιτάχθηκε στις ουκρανικές περιοχές, επιβάλλοντας την ιδέα των διαφορετικών "ποικιλιών" Ουκρανών. Ωστόσο, στην τρέχουσα αντίστασή μας στη ρωσική επιθετικότητα, έχουμε αποδείξει την ενότητά μας και την κοινή μας επιθυμία να ζήσουμε σε ένα ελεύθερο κράτος που καθορίζει το μέλλον του.
- Η ενότητα δεν συνεπάγεται μόνο τη μνήμη του κοινού παρελθόντος, αλλά απαιτεί επίσης συνεκτική συνεργασία για χάρη του μέλλοντος, τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και στο εσωτερικό μέτωπο. Όταν εμείς, από διαφορετικές περιοχές, συνεργαζόμαστε, αγωνιζόμαστε ενάντια στους κατακτητές, δημιουργούμε κάτι σημαντικό και σπουδαίο, γιατί έχουμε έναν κοινό στόχο: μια ανεξάρτητη, δημοκρατική και ενωμένη Ουκρανία.
- Ας ενωθούμε!
- Ζήτω η Ουκρανία!
ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝIΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔIΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ "ΡΩΣΙΚΟΥ ΚΩΣΜΟΥ"
Ο επιθετικός πόλεμος που ξεκίνησε η ρωσική ομοσπονδία κατά της Ουκρανίας το 2014 και συνέχισε με μια πλήρους κλίμακας εισβολή το 2022 έχει προκαλέσει πολλά δεινά στην ουκρανική γη, εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας περισσότερων από 520 παιδιών, την καταστροφή πόλεων και πολιτικών υποδομών, προκάλεσε τη μεγαλύτερη μεταναστευτική κρίση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και έφερε ολόκληρη την περιοχή στο χείλος της ανθρωπιστικής καταστροφής.
Είναι γνωστό ότι η ιδεολογική βάση της ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας, των ρωσικών εγκλημάτων πολέμου και της γενοκτονίας του ουκρανικού λαού είναι το σοβινιστικό δόγμα του "ρωσικού κόσμου", το οποίο εφαρμόζεται στην πράξη με τη μορφή μιας δικτατορίας που ονομάζεται" rashism". Αυτό το δόγμα, στην πραγματικότητα μια ιδεολογία, αρνείται το δικαίωμα του ουκρανικού έθνους στην αυτοδιάθεση, την κυρίαρχη ανάπτυξη, το δικό του κράτος, τη γλώσσα, την ιστορία, την πολιτιστική ταυτότητα και την ελευθερία της θρησκείας, και εν τέλει, την ύπαρξη. Εδώ και πολλά χρόνια, ο ρώσος δικτάτορας, οι εκπρόσωποι των ρωσικών αρχών, το Πατριαρχείο της Μόσχας και άλλες θρησκευτικές δομές που συνδέονται στενά με τις αρχές, καθώς και τα μέσα προπαγάνδας ισχυρίζονται ότι οι Ουκρανοί ως λαός "δεν υπάρχουν" και ότι το ουκρανικό έθνος "δημιουργήθηκε τεχνητά" και διαδίδουν άλλες παρόμοιες αφηγήσεις.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Πατριάρχης της Ρωσικής Εκκλησίας Κύριλλος Γκουντιάεφ και η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν και παραμένουν οι κύριοι δημιουργοί και προπαγανδιστές της ιδεολογίας του "ρωσικού κόσμου", η οποία προβλέπει την αποκλειστικότητα του "ρωσικού πολιτισμού" και τον διαχωρισμό και την εχθρική αντιπαράθεσή του με τους άλλους. Ωστόσο, μια τέτοια θέση - να αποκλείει ή να ξεχωρίζει κανείς τους άλλους με βάση την εθνικότητα ή την πολιτισμική τους ένταξη - δεν ανταποκρίνεται στα θεμέλια της χριστιανικής πίστης καθεαυτής. Η υποκίνηση μίσους και η διεξαγωγή πολέμου με βάση την ιδεολογία του "ρωσικού κόσμου" παραβιάζει τις χριστιανικές αρχές και έρχεται σε αντίθεση με τους πνευματικούς κανόνες που υποτίθεται ότι ενσαρκώνει η Εκκλησία. Αυτή η ιδεολογία αποτελεί σήμερα πρόκληση για το κήρυγμα του Ευαγγελίου στον σύγχρονο κόσμο και καταστρέφει την αξιοπιστία της χριστιανικής μαρτυρίας ανεξαρτήτως δόγματος.
Κρυβόμενες πίσω από τα συνθήματα της "προστασίας της ρωσικής γλώσσας", της "αποναζιστικοποίησης" και της "αποσανοτοποίησης" της Ουκρανίας, οι ρωσικές στρατιωτικές και κατοχικές αρχές εφαρμόζουν την ιδεολογία του "ρωσικού κόσμου" στα προσωρινά κατεχόμενα εδάφη της Ουκρανίας, σκοτώνοντας κατοίκους με φιλοουκρανικές απόψεις, εξοντώνοντας διανοούμενους και διαπράττοντας μαζικά εγκλήματα κατά των αμάχων. Οι ρωσικοί πύραυλοι, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη και το πυροβολικό σκοτώνουν καθημερινά Ουκρανούς και καταστρέφουν ιστορικά και πολιτιστικά μνημεία, ιδίως εκείνα που συνδέονται με την ουκρανική ταυτότητα και την πνευματική κληρονομιά. Συγκεκριμένα, περισσότερα από 600 θρησκευτικά κτίρια έχουν καταστραφεί ή υποστεί ζημιές μέχρι στιγμής. Οι κατακτητές λεηλατούν και καταστρέφουν ουκρανικά μουσεία, αρχεία, θέατρα και βιβλιοθήκες, εισάγοντας την ιδεολογία του "ρωσικού κόσμου" στον θρησκευτικό, πολιτιστικό, εκπαιδευτικό, πολιτικό και άλλους τομείς.
Η εισβολή της ρωσικής ομοσπονδίας στην Ουκρανία αποτελεί απειλή για τις χριστιανικές παραδόσεις όλων των μορφών, καθώς και για άλλες θρησκευτικές παραδόσεις (Ιουδαϊσμός, Ισλάμ κ.λπ.). Τονίζοντας την "αδελφική καταγωγή των Ουκρανών και των Ρώσων που αποτελούν την "Αγία Ρως"", κατηγορώντας την "κακή Δύση" για τις στρατιωτικές ενέργειες και κατευθύνοντας τις θρησκευτικές κοινότητες να προσευχηθούν για τη νίκη των ρώσων εισβολέων και κατακτητών, οι κορυφαίοι ηγέτες της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και ορισμένων ρωσικών προτεσταντικών ενώσεων δεν επιδεικνύουν την επιθυμία τους για χριστιανική ενότητα και ειρήνη, αλλά στην πραγματικότητα εγκρίνουν και ενθαρρύνουν την εχθρότητα και το μίσος προς τον ουκρανικό λαό και ολόκληρο τον ελεύθερο κόσμο.
Εμείς, οι επικεφαλής των Ουκρανικών Χριστιανικών Εκκλησιών:
- καταδικάζουμε έντονα την ιδεολογία του "ρωσικού κόσμου" και τη θέση του Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλου Γκουντιάεφ και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς και άλλων ρωσικών θρησκευτικών ενώσεων και ηγετών που υποστηρίζουν την επίθεση της ρωσικής ομοσπονδίας κατά της Ουκρανίας, δικαιολογούν τον επιθετικό πόλεμο, προωθούν το μίσος κατά του ουκρανικού λαού και υποκινούν το διαεθνοτικό και διαθρησκευτικό μίσος,
- εκφράζουμε την υποστήριξή μας στη θέση του Πανουκρανικού Συμβουλίου Εκκλησιών και Θρησκευτικών Οργανώσεων που καλεί το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, τη Διάσκεψη Ευρωπαϊκών Εκκλησιών και άλλους διεθνείς διαθρησκειακούς θεσμούς να εξετάσουν το ενδεχόμενο να θέσουν υπό ηθική και άλλη ευθύνη τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία και άλλες ρωσικές θρησκευτικές ενώσεις που υποστηρίζουν σθεναρά τη ρωσική επίθεση κατά της Ουκρανίας, υποκινούν το διαεθνοτικό και διαθρησκειακό μίσος και, μέσω του κηρύγματος της ρωσικής παγκόσμιας ιδεολογίας, ενθαρρύνουν τη γενοκτονία του ουκρανικού λαού,
- εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στα κράτη και τους λαούς που υποστηρίζουν την Ουκρανία στον αγώνα της για ανεξαρτησία από τον ρωσικό ιμπεριαλισμό, στις εκκλησίες και τους πιστούς σε διάφορα μέρη του κόσμου που βοηθούν τον ουκρανικό λαό με κάθε τρόπο και προσεύχονται για την εγκαθίδρυση μιας δίκαιης ειρήνης στην Ουκρανία, τις διεθνείς ανθρωπιστικές οργανώσεις που παρέχουν βοήθεια στους άπορους στην Ουκρανία και στους Ουκρανούς πρόσφυγες, τους θεολόγους διαφόρων εκκλησιών που καταδικάζουν το δόγμα (ιδεολογία) του "ρωσικού κόσμου", τους ακαδημαϊκούς κύκλους διαφόρων χωρών που καθορίζουν την επιστημονική έννοια του "rashism" και τα ιδεολογικά του θεμέλια.
Προσευχόμαστε για τον ουκρανικό λαό, για τη νίκη και την εγκαθίδρυση μιας δίκαιης ειρήνης, για την προστασία της γης μας από τον Θεό και τη διατήρηση της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας της Ουκρανίας!
10 Ιανουαρίουб Κίεβο
- Ο Επιφάνιος - Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας,
- Sviatoslav Shevchuk - επικεφαλής της Ουκρανικής Ελληνοκαθολικής Εκκλησίας, αρχιεπίσκοπος του Κιέβου και του Halych,
- Vitalii Kryvytskyi - Επίσκοπος Κιέβου-Ζιτομίρ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας της Ουκρανίας,
- Anatoliy Kozachok - Επίσκοπος της Ουκρανικής Εκκλησίας των Χριστιανών Ευαγγελικής Πίστης,
- Valeriy Antoniuk - επικεφαλής της Παναυκρανικής Ένωσης Εκκλησιών Ευαγγελικών Χριστιανών-Βαπτιστών,
- Stanislav Nosov, πρόεδρος της Ουκρανικής Ενωτικής Διάσκεψης της Εκκλησίας των Αντβεντιστών της Έβδομης Ημέρας,
- Leonid Padun - ανώτερος επίσκοπος της Ουκρανικής Χριστιανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας,
- Vyacheslav Horpynchuk, επίσκοπος της Ουκρανικής Λουθηρανικής Εκκλησίας,
- Oleksandr Zaitsev, ανώτερος επίσκοπος της Ουκρανικής Ευαγγελικής Εκκλησίας,
- Markos Hovhannisyan, Επίσκοπος της Ουκρανικής Επισκοπής της Αρμενικής Αποστολικής Εκκλησίας,
- Serhiy Shaptala, επικεφαλής της Αδελφότητας Ανεξάρτητων Εκκλησιών και Αποστολών Ευαγγελικών Χριστιανών-Βαπτιστών της Ουκρανίας.
ЗВЕРНЕННЯ ХРИСТИЯНСЬКИХ ЦЕРКОВ УКРАЇНИ ЩОДО ЗАСУДЖЕННЯ АГРЕСИВНОЇ ІДЕОЛОГІЇ «РУССКОГО МІРА»
Загарбницька війна, розпочата Росією проти України у 2014 році та продовжена повномасштабним вторгненням у 2022 році, принесла на українську землю багато страждань, загибель сотень тисяч людей, у тому числі вбивство на цей час понад 520 дітей, руйнування міст і цивільної інфраструктури, спричинила наймасовішу від часів ІІ Світової війни міграційну кризу та поставила цілий регіон на межу гуманітарної катастрофи.Як відомо, ідеологічним підґрунтям агресії Росії проти України, російських воєнних злочинів та геноциду українського народу є шовіністична доктрина «русского міра», яка реалізується на практиці у формі диктатури під назвою «рашизм». Ця доктрина, фактично ідеологія, містить в собі заперечення права української нації на самовизначення, на суверенний розвиток, на власні державу, мову, історію, культурну самобутність та свободу віросповідання, а зрештою – на існування. Російський диктатор, представники російської влади, Московської патріархії й інших, тісно сполучених з владою релігійних структур, та пропагандистські медіа багато років поспіль заявляють, що українців як народу «не існує», а українська нація «створена штучно», та поширюють інші подібні наративи.
Слід зазначити, що патріарх РПЦ Кіріл Гундяєв та Російська православна церква були і залишаються одними із головних творців і пропагандистів ідеології «русского міра», яка передбачає винятковість «російської цивілізації» та відокремлення і вороже протистояння її іншим. Проте така позиція – виключати або виокремлювати інших на підставі етнічності чи культурної приналежності, не відповідає основам християнської віри як такої. Розпалювання ворожнечі та ведення війни на основі ідеології «русского міра» порушує християнські принципи та протирічить духовним нормам, які має втілювати Церква. Ця ідеологія сьогодні є викликом для проповіді Євангелія в сучасному світі і руйнує довіру до християнського свідчення незалежно від конфесії.
Прикриваючись гаслами «захисту російської мови», «денацифікації» та «десатанізації» України, російські військові та окупаційна влада втілюють на тимчасово окупованих територіях України ідеологію «русского міра», вбиваючи мешканців із проукраїнськими поглядами, винищуючи інтелігенцію, вчиняючи масові злочини проти цивільного населення. Російські ракети, дрони та артилерія щодня вбивають українців та руйнують пам’ятки історії і культури, особливо ті, що пов’язані з українською ідентичністю та духовною спадщиною. Зокрема, станом на тепер знищено та пошкоджено більше 600 релігійних споруд. Окупанти грабують і знищують українські музеї, архіви, театри, бібліотеки, впроваджуючи ідеологію «русского міра» в релігійній, культурній, освітній, політичній та інших сферах.
Російське вторгнення в Україну – це загроза для християнських традицій усіх напрямків, а також для інших релігійних традицій (іудаїзму, ісламу тощо). Наголошуючи на "братському походженні українців і росіян, що складають «Святу Русь»", звинувачуючи у військових діях «злий Захід» і скеровуючи релігійні громади молитися за перемогу російських агресорів і окупантів, вищі керівники Російської православної церкви та низки російських протестантських союзів демонструють не прагнення до християнської єдності та миру, а фактично схвалюють та заохочують ворожнечу і ненависть до українського народу та всього вільного світу.
Ми, глави українських християнських Церков:
- рішуче засуджуємо ідеологію «русского міра» та позицію московського патріарха Кіріла Гундяєва і Російської православної церкви, а також інших російських релігійних об'єднань і лідерів, які підтримують агресію Росії проти України, виправдовують загарбницьку війну, пропагують ненависть до українського народу, розпалюють міжнаціональну та міжконфесійну ворожнечу;
- висловлюємо підтримку позиції Всеукраїнської Ради Церков і релігійних організацій щодо заклику до Всесвітньої Ради Церков, Конференції Європейських Церков та інших міжнародних міжконфесійних інституцій розглянути питання про притягнення до моральної та іншої відповідальності Російської православної церкви та інших російських релігійних союзів, які всіляко підтримують агресію РФ проти України, розпалюють міжнаціональну і міжконфесійну ворожнечу та через проповідь ідеології «русского міра» спонукають до геноциду українського народу;
- висловлюємо вдячність державам і народам, які підтримують Україну у її боротьбі за Незалежність від російського імперіалізму, церквам і вірним в різних частинах світу, які всіляко допомогають українському народу і підносять молитви за встановлення справедливого миру в Україні, міжнародним гуманітарним організаціям, які надають допомогу нужденним в Україні та українським біженцям, богословам різних церков, які засуджують доктрину (ідеологію) «русского міра», академічним колам різних країн, які визначають наукове поняття «рашизму» та його ідеологічні засади.
Молимось за український народ, за перемогу та встановлення справедливого миру, за Божий захист нашої землі та збереження незалежності та свободи України!
10 січня м. Київ
- Епіфаній - предстоятель Православної Церкви України, Митрополит Київський і всієї України;
- Cвятослав Шевчук - глава Української Греко-Католицької Церкви, Верховний архієпископ Києво-Галицький;
- Віталій Кривицький - єпископ Київсько-Житомирський Римсько-Католицької Церкви в Україні;
- Анатолій Козачок - старший єпископ Української Церкви Християн Віри Євангельської;
- Валерій Антонюк - голова Всеукраїнського Союзу Церков Євангельських Християн-Баптистів;
- Станіслав Носов - президент Української уніонної конференції Церкви адвентистів сьомого дня;
- Леонід Падун - старший єпископ Української Християнської Євангельської Церкви;
- В’ячеслав Горпинчук - єпископ Української Лютеранської Церкви;
- Олександр Зайцев - старший єпископ Української Євангельської Церкви;
- Маркос Оганесян - єпископ Української єпархії Вірменської Апостольської Церкви;
- Сергій Шаптала – голова Братства незалежних церков і місій євангельських християн-баптистів України.
ВИВЧАЄМО ЄВРОПЕЙСЬКІ ПРАКТИКИ РЕСТАВРАЦІЙНОЇ СПРАВИ
Центральний державний архів громадських об'єднань та україніки
У Національному архіві Чехії у Празі розпочалося стажування працівників відділу реставрації документів Центрального державного архіву громадських об’єднань та україніки – завідувача відділу Тетяни Котик і провідного реставратора архівних та бібліотечних матеріалів Лесі Качинської.
Чеські колеги знайомитимуть наших реставраторів із різними методиками дезінфекції, локального ремонту, основними принципами консервації та зберігання документів з різними носіями інформації тощо. Для кращого засвоєння теоретичних знань також передбачено виконання практичних завдань.
Стажування співробітників ЦДАГОУ стало можливим завдяки домовленостям, досягнутим між Державною архівною службою України (Державна архівна служба України) і Національним архівом Чехії.
ЕКСКЛЮЗИВНИЙ ФРОНТОВИЙ ЗВІТ: СУЧАСНА ОКОПНА ВІЙНА НА СХОДІ УКРАЇНИ
https://www.facebook.com/watch/?v=1258616024623604
50 метрів до військ агресора – саме тут, на крайніх позиціях українських військових у Авдіївці, побувала команда USCC I Український центр безпеки та співпраці разом із американським журналістом Coffee or Die Magazine, ветераном кампаній в Іраку та Афганістані, експертом Nolan Peterson. Одразу після поїздки Нолан виступав з доповіддю про стан справ на фронті перед української діаспорою Канади, і випустив статтю (англійською мовою): EXCLUSIVE FRONT-LINE REPORT: MODERN TRENCH WARFARE IN EASTERN UKRAINE Запрошуємо до перегляду й поширення!
Нікос Лігерос: «Не забуваймо жодного окупованого» / Νίκος Λυγερός: "Μην ξεχνάμε κανένα κατεχόμενο"
Συνέντευξη Ν. Λυγερού "Εμβόλιο, ιστορική γεωπολιτική, Ουκρανία, Γερμανία, Μακεδονικό", με τον Γ. Καρποδίνη, Albedo 14. 09/06/2021
Геостратегічний аналітик, відомий грецький вчений Нікос Лігерос у своєму інтерв’ю радіостанції Albedo 14 наголошує, що Греція повинна підтримати Україну в її євроатлантичних прагненнях.