22 Ιανουαρίου 1919 – διακήρυξη της Πράξης Ενοποίησης. Η πλατεία της Αγίας Σοφίας στο Κίεβο. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από το καμπαναριό του καθεδρικού ναού της Αγίας Σοφίας, ενώ στον ορίζοντα διακρίνεται ο χρυσοποίκιλτος καθεδρικός ναός του Αγίου Μιχαήλ, ο οποίος δεν είχε ακόμη καταστραφεί από τους Μπολσεβίκους.

• Στις 22 Ιανουαρίου τιμούμε δύο γεγονότα ίσης σημασίας στην ουκρανική ιστορία: την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Ουκρανικής Λαϊκής Δημοκρατίας το 1918 και την ανακήρυξη της Πράξης Ενοποίησης των ουκρανικών εδαφών το 1919.
• Η ανακήρυξη της Ενότητας στις 22 Ιανουαρίου 1919, όταν η Λαϊκή Δημοκρατία της Ουκρανίας και η Λαϊκή Δημοκρατία της Δυτικής Ουκρανίας ενώθηκαν σε ένα ενιαίο κράτος, επισφράγισε την επιθυμία για ενότητα μεταξύ των Ουκρανών που χωρίζονταν από τα σύνορα των αυτοκρατοριών της εποχής. Το γεγονός αυτό καταστρέφει πλήρως τον ισχυρισμό της ρωσικής προπαγάνδας ότι τα ουκρανικά εδάφη ενώθηκαν για πρώτη φορά από τον Στάλιν το 1939.
• Για πολλές δεκαετίες, η Πράξη Ενοποίησης παρέμεινε μια ιδεολογική επιταγή του αγώνα για ένα ανεξάρτητο, ενωμένο κράτος. Μετά την ανακήρυξη της ενοποίησης της UPR και της ZUNR στις 22 Ιανουαρίου 1919, το ζήτημα της ενότητας του ουκρανικού έθνους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ ξανά στην ουκρανική πολιτική σκέψη.
• Στις αρχές του εικοστού αιώνα, οι Ουκρανοί ενώθηκαν μετά την πτώση των αυτοκρατοριών.
• Σήμερα, η Ουκρανία συνεχίζει να αγωνίζεται για την ανεξαρτησία και την ενότητα. Ως εκ τούτου, η ενότητα παραμένει στην εθνική ατζέντα. Η ακεραιότητά της θα αποκατασταθεί πλήρως αφού η Ουκρανία απελευθερώσει όλα τα εδάφη που έχουν καταληφθεί από τον εχθρό. Η ενότητα είναι ο στόχος της Νίκης.
• Η σοβιετική και ρωσική προπαγάνδα αντιτάχθηκε στις ουκρανικές περιοχές, επιβάλλοντας την ιδέα των διαφορετικών “ποικιλιών” Ουκρανών. Ωστόσο, στην τρέχουσα αντίστασή μας στη ρωσική επιθετικότητα, έχουμε αποδείξει την ενότητά μας και την κοινή μας επιθυμία να ζήσουμε σε ένα ελεύθερο κράτος που καθορίζει το μέλλον του.
• Η ενότητα δεν συνεπάγεται μόνο τη μνήμη του κοινού παρελθόντος, αλλά απαιτεί επίσης συνεκτική συνεργασία για χάρη του μέλλοντος, τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και στο εσωτερικό μέτωπο. Όταν εμείς, από διαφορετικές περιοχές, συνεργαζόμαστε, αγωνιζόμαστε ενάντια στους κατακτητές, δημιουργούμε κάτι σημαντικό και σπουδαίο, γιατί έχουμε έναν κοινό στόχο: μια ανεξάρτητη, δημοκρατική και ενωμένη Ουκρανία.
• Ας ενωθούμε!
• Ζήτω η Ουκρανία!