Ουκρανία

23 серпня - День державного прапора України/23 Αυγούστου - Η ημέρα της εθνικής σημαίας στην Ουκρανία

23 Αυγούστου - στην Ουκρανία εορταζεται η ημέρα της εθνικής σημαίας... Κίτρινο (χρυσό) και μπλε χρώμα χρησιμοποιείται στο Βασίλειο των Ρως (Ρους) τον 14ο αιώνα. Από τον 16ο αιώνα ο Κοζάκικος Στρατός χρησιμοποιούσε σημαίες κατασκευασμένες από μπλε ύφασμα με κεντημένο πάνω του έναν ιππότη με χρυσά ή κόκκινα ρούχα που φορούσε μια χρυσή πανοπλία. Στις 25 Ιουνίου του 1848 η μπλε και κίτρινη σημαία κάνει την πρώτη δημόσια εμφάνιση στο Λβιβ. Μετά από αυτό το περιστατικό, η σημαία αυτή αποκτά συνεχώς αυξανόμενη δημοτικότητα. Το 1917 - 1921, κατά την Ουκρανική Επανάσταση, αυτή η σημαία γίνεται η εθνική σημαία της Ουκρανικής Λαϊκής Δημοκρατίας και του Ουκρανικού κράτους. Το 1938 - 1939 ήταν η σημαία της Καρπαθιακής Ουκρανίας και το 1941 του Ουκρανικου κράτους. Αργότερα, κατά τη σοβιετική εποχή, η μπλε-κίτρινη σημαία χρησιμοποιήτο κρυφά γιατί η χρήση της στην ΕΣΣΔ τιμωρείτο με φυλάκιση δύο ετών. Από το 1991, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, χρησιμοποιείται ως η σημαία του ανεξάρτητου κράτους της Ουκρανίας. Την 18η Σεπτέμβριου του 1991, το κοινοβούλιο της Ουκρανίας ψηφίζει την μπλε-κίτρινη σημαία σαν την επίσημη σημαία της χώρας...

Νίκος Φραγκάκης

День прапора України 2018: що потрібно знати про свято Верховна Рада ухвалила закон про Державний прапор України 28 січня 1992 року У четвер, 23 серпня, українці відзначають День державного прапора України. День прапора України 2018: історія свята Дату було засновано в 2004 році указом президента Леоніда Кучми. При цьому український прапор має дуже багату історію. Так, першим задокументованим використанням жовтого та синього кольорів був герб Львівської землі. А перше визнання синьо-жовтий прапор отримав 22 березня 1918 року, коли Центральна Рада прийняла Закон, затвердивши поєднання жовтого і блакитного кольорів як прапор Української Народної Республіки. 23 серпня 1991 року, після провалу путчу в Москві, група народних депутатів внесла синьо-жовтий український прапор до сесійної зали Верховної Ради. Відзначається, що прапор досі, як реліквія, зберігається в музеї Ради. 28 січня 1992 року ВР прийняла закон про Державний прапор України. Відповідно до сучасної інтерпретації, жовтий колір символізує пшеничні поля, а синій — небо над ними. Але навіть зараз тривають суперечки про те, який колір прапора повинен бути вгорі - жовтий або блакитний. Деякі історики говорять про те, що спочатку використовувався жовто-блакитний прапор, проте інші вважають, що в часи УНР використовувалися обидва варіанти. У 2009 році Віктор Ющенко заснував щорічну офіційну церемонію підняття прапора 23 серпня по всій Україні. З тих пір на честь Дня державного прапора зазвичай проходять урочисті заходи, концерти, виставки, круглі столи по всій території України. Варто уточнити, що в цьому році пройде церемонія урочистого підняття Державного Прапора України біля будівлі Київської міської ради та в районах Києва. Крім того, у Києві відбудеться встановлення національного рекорду «найдовший Державний Прапор України» (від Харківської площі до перетину проспекту Бажана та вул. Лариси Руденко). Нагадаємо, що з нагоди Дня Незалежності і Дня державного прапора України у Києві заплановано безліч цікавих заходів. Автор матеріалу: Анна Зущик https://znaj.ua/society/den-prapora-ukrayiny-2018-sho-potribno-znaty-pro-svyato

---

by Administrator 1

Η Κοινότητα της ουκρανικής διασποράς στην Ελλάδα και των Ελλήνων φιλοουκρανών "Ουκρανο-Ελληνική Σκέψη" καταδικάζει

Σχετικά με το απαράδεκτο συμβάν που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη στις 9 Μαΐου με την προσφώνηση και κατάθεση στεφάνων από τους "εκπροσώπους" των τρομοκρατικών αυτοαποκαλούμενων λαϊκών δημοκρατιών του Λουγάνσκ και Ντόνετσκ, θα θέλαμε να εκφράσουμε τη λύπη μας για τους ανθρώπους που έδειξαν τέτοια ασέβεια προς τον φιλικό ουκρανικό λαό και στη μνήμη των εκατομμυρίων Ουκρανών πεσόντων στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, αλλά και στους χιλιάδες Ουκρανούς που έχασαν τη ζωή τους από τη ρωσική εισβολή στην Ανατολική Ουκρανία 2014-2018. Το θέμα είναι σοβαρό και πρέπει να αντιμετωπίζεται σε επίπεδο που αρμόζει στην περίσταση.

Θα θέλαμε να πληροφορήσουμε ότι το Γενικό προξενείο της Ουκρανίας στη Θεσσαλονίκη σε συντονισμό με την Πρεσβεία της Ουκρανίας στην Ελλάδα κάνουν όλες τις απαραίτητες ενέργειες σε κυβερνητικό επίπεδο καθώς και της περιφερειακής τοπικής αυτοδιοίκησης σχετικά με αυτό το ζήτημα.

Δυστυχώς οι τοπικές αρχές της Ελλάδας επανειλημμένα με μεγάλη ανευθυνότητα υπονομεύουν την επίσημη στάση της Ελλάδας προκαλώντας προβλήματα στις διμερείς σχέσεις της χώρας τους με ότι συνεπάγεται. Προφανώς υπάρχει πρόβλημα στην αντιμετώπιση τέτοιου είδους αυθαίρετων ενεργειών των αξιωματούχων της τοπικής και η ατιμωρησία τους δίνει θάρρος να τις επαναλαμβάνουν ή ακόμα να γίνονται κακό παράδειγμα για τους άλλους.

Είναι πολύ θλιβερό αυτό το γεγονός, ακόμα περισσότερο που ΌΛΟΙ στο σύνολό τους Ουκρανοί και το ουκρανικό κράτος επίσης καταδικάζουν την τούρκικη εισβολή στην Κύπρο και είναι κατηγορηματικοί ως προς το θέμα αυτό.

Ο ουκρανικός λαός χρειάζεται αυτή τη στιγμή υποστήριξη όλου του δημοκρατικού κόσμου για την αντιμετώπιση της στρατιωτικής εισβολής στην Ουκρανία, για την αντίσταση στον ύπουλο υβριδικό πόλεμο που διεξάγει η ρωσική ομοσπονδία εναντίων της Ουκρανίας, αλλά και σε άλλες χώρες. Αναμένουμε ο ελληνικός λαός να είναι στην πρώτη γραμμή υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων και τη μεγάλη ελληνική κοινότητα της Ουκρανίας που βρίσκεται ακριβώς στη διαχωριστική γραμμή και υποφέρει.

 

---

by Administrator 1

Η Ουκρανία στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο/Україна в Другій світовій війні

Υποχρέωση όλων των μορφωμένων ανθρώπων είναι η αποκατάσταση της αλήθειας και καταδίκη για καθεστώς που εδώ και δεκαετίες διαστρεβλώνει της πληροφορίες και παραπλανεί την κοινή γνώμη. Moscow signs the Treaty of Rapallo, facilitating the rearmament of Germany after WWI; joint ventures WWII with Hitler via the Molotov/Ribbentrop Pact; pleads victimization under Operation Barbarossa, together with 20 million “Russian” deaths; condemns the target for Hitler’s war in Europe (Ukraine); and the target becomes the culprit.  The Soviet Union then becomes a principal at the UN (borne of the very volcano that Moscow lit), and Russia (the unapologetic legatee) today both applauds the Molotov/Ribbentrop Pact, and vaporizes the UN’s founding precepts by invading Hitler’s target. Ένα άρθρο δημοσιεύεται στη The Washington Post το 2010 washingtonpost.com <http://www.washingtonpost.com&gt; *In Ukraine, movement to honor members of WWII underground sets off debate* By John Pancake Special to The Washington Post Wednesday, January 6, 2010; A07 LVIV, UKRAINE — In World War II, members of the Ukrainian underground fought to make their vision of an independent nation real. They battled Hitler and Stalin. Ultimately they lost, and the Soviets took control of most of Eastern Europe after the war. The Ukrainians finally achieved independence when the Soviet Union collapsed in 1991. Now many in this fledgling nation would like to formally recognize those earlier nationalists — the “brave defenders of the Motherland,” as President Viktor Yushchenko has called them. Newly introduced legislation would honor members of the underground and provide them with benefits accorded to war veterans. But the movement to pay tribute to the insurgent fighters has set off a national debate about exactly what happened more than six decades ago. Many say the underground collaborated with the Nazis, killed thousands of Jews and perpetrated a campaign of ethnic cleansing against Poles. The legacy of the underground flows through Ukrainian culture today. Its best-known banner — a red-and-black flag — is seen at the rallies of nationalist politicians. In this western Ukrainian city, where the insurgency was active, members of the underground are buried in elaborate marble tombs in a historic cemetery. Street vendors sell memorabilia commemorating the resistance. There is even an underground-themed restaurant outfitted as a bunker. In one corner, diners can do target practice using a picture of Stalin. While those involved in the debate over the underground are somewhat polarized, they agree on one thing: It’s complicated. To begin with, the underground was made up of many factions, subfactions and rivals. In hindsight, some look better than others. Meanwhile, for the majority of Ukrainian families, the experience of “the Great Patriotic War” was fighting with the Red Army to defend the homeland. Some descendants of Red Army soldiers view members of the underground as traitors. The effort to recognize the insurgents also is taking place against the backdrop of centuries of persecution of Jews in Ukraine, where pogroms were common. The Cossack chieftain Bogdan Khmelnytsky, whose statue stands in the Ukrainian capital, fought for independence during the 17th century. But he also presided over the killings of tens of thousands of Jews, said Rabbi Alexander Dukhovny, head of the Religious Union for Progressive Jewish Congregations of Ukraine. “Was he a hero or an anti-hero? Even after 350 years, it is difficult to know,” Dukhovny said. Considerable research on the underground is underway in Ukraine and Canada, a center of the Ukrainian diaspora. One of the key figures involved in the research is Peter J. Potichnyj. Born in a Ukrainian family in a village in what was then eastern Poland, Potichnyj experienced the horrors of the war firsthand. Soviet secret police executed his father. Poles massacred most of the people in his village. In 1945, at age 14, he joined the Ukrainian Insurgent Army, or UPA, and fought against the Soviets until 1947. He eventually became a historian at McMaster University in Hamilton, Ontario, and helped edit 77 volumes about the Ukrainian underground. Potichnyj, 79, said that although the underground may have had brief strategic alliances with the Germans, it was mostly fighting the Soviets. He said much of the anti-underground talk these days is orchestrated from Russia <http://www.washingtonpost.com/wp-srv/world/countries/russia.html?nav=el&gt;. “You know the Russians don’t want to admit there were people fighting them — not because they were cooperating with the Germans but because they were fighting for their own culture and the liberation of their own countries,” he said. As for the killings of Jews and Poles, Potichnyj argues that no matter where guerrillas fight for liberation, it’s a messy affair. The Poles provoked the Ukrainians, he said. “With respect to Jews,” he said, “obviously, in the situation there must have taken place some killing of the Jews, although in 1943, when the UPA was quite strong, there were hardly any Jews left because the Germans had, unfortunately, killed them all off. But there were some remnants, and the remnants were either working with the Ukrainian underground or they were working with the Soviets.” Those allied with the Red partisans were obviously enemies of the underground, he said. Potichnyj said the underground made a terrible mistake in not condemning the Germans’ efforts to exterminate the Jews. But he strongly denies that there is any document showing that the underground ordered the “systematic” killing of Jews. John-Paul Himka, a historian at the University of Alberta, believes there was a systematic killing of Jews in some Ukrainian areas. Himka has written extensively on the Holocaust and Ukrainian history. He said he has read hundreds of accounts, composed in different places and at different times, of Jews who survived; many mention killings by the Ukrainian militia. Of the plan to honor UPA fighters, he says: “This is really a problem area because they killed so many people, civilians.” In addition to Jews, he said, they killed 60,000 to 100,000 Poles, as well as political opponents, Orthodox clergymen, teachers of Russian and many prisoners of war from eastern Ukraine. He estimates that UPA fighters killed several thousand Jews, “but perhaps the number was much higher.” “Although what UPA did to the Jews may not have been, in the larger scheme of things, a major contribution to the Holocaust, it remains a large and inexpugnable stain on the record of the Ukrainian national insurgency,” he said. Olexiy Haran, a professor of comparative politics at the University of Kyiv-Mohyla Academy, said Russian “propaganda” distorted the extent of the atrocities. The Ukrainian insurgents were fighting for independence, he insists. “I believe that these people deserve to be veterans, maybe with the exception of those who committed crimes,” he said. “This was guerrilla warfare, and it’s difficult to imagine guerrillas without atrocities.” Many academics say the debate over the underground is part of a larger tug of war over Ukraine’s national identity. Russia ruled most of what is now Ukraine for more than three centuries. But relations between the countries have been testy, and since Yushchenko’s election in late 2004, Ukraine has distanced itself from Russia while moving toward the West. Yaakov Bleich, whose title is chief rabbi of Ukraine, said of Yushchenko’s effort to legitimize the insurgents: “His goals are noble; the means stink.” “What I mean is that we all understand that Yushchenko is trying to build up national pride, and we all understand that that is needed,” Bleich said. “After 350 years that the Ukrainian people were subjugated, they have to rebuild national pride. “But should we take things that are controversial — heroes that are still of questionable repute — and use them to do that?” he said. “At this point you have people out there living today [who suffered], and the image is one that would hurt people. The Ukrainian insurgents fought alongside the fascists. And maybe their intentions were good, but I will say that the road to hell is paved with good intentions.” *– Special to The Washington Post* View all comments <http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2010/01/05/AR2010010503610_Comments.html&gt; that have been posted about this article. © 2010 The Washington Post Company Και η απάντηση της Ένωσης των Ουκρανών Δικηγόρων της Αμερικής

---

by Administrator 1

Ода Ліни Костенко про війну/Η ωδή της Λίνα Κοστένκο για τον πόλεμο

Η φρίκη, αίμα, θάνατος, απελπισία, Και ουρλιαχτό της επιθετικής ορδής, Μικρό και γκρίζο ανθρωπάκι Μας έφερε του κόσμου συμφορές. Αυτό το ζώο είναι αηδιαστικής φυλής, Λοχ Νες του κρύου ποταμού του Νέβας. Γιατί κοιτάτε άπραχτα, λαοί!; Στον στόχο σήμερα εμείς, και αύριο μπορεί να βρίσκεστε εσείς!                                                    Λίνα Κοστένκο

---

by Administrator 1

«Ο Ουκρανικός έντυπος λόγος στο εξωτερικό. Τα Ουκρανικά ΜΜΕ στην Ελλάδα». Video. Μέρος Α΄/Міжнародна конференція «Українське друковане слово за кордоном. Українські ЗМІ в Греції». Відео. Частина 1.

Υβριδικός πόλεμος – Υβριδικές στρατιωτικές επιχειρήσεις - ΝΑΤΟ – Ρώσικη προπαγάνδα και Παραπληροφόρηση - ήταν τα κύρια θέματα του τρίτου στη σειρά γεωπολιτικού χαρακτήρα συνεδρίου, που με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 9 Δεκέμβρη 2017 στην Αθήνα, στη Στοά του Βιβλίου. Το συνέδριο διοργανώθηκε από την Κοινότητα της Ουκρανικής Διασποράς στην Ελλάδα «Ουκρανο-Ελληνική Σκέψη», υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ουκρανίας στην Ελλάδα και σε συνεργασία με τον στρατιωτικό αναλυτή, ειδικό σε θέματα της διεθνούς ασφαλείας Δρ. Αθανάσιο Ε. Δρούγο.   Гібридна війна – Гібридні військові операції – НАТО – Російська пропаганда та Дезінформація — стали основними темами третьої за останні півтора року геополітичного характеру конференції, яка з особливим успіхом відбулася у суботу, 9-го грудня 2017 року у місті Афіни, в Аркаді Книги (Стоа Вівліу). Конференція була організована Асоціацією української діаспори в Греції “Українсько-Грецька Думка”, під егідою Посольства України в Грецькій Республіці та у співпраці з видатним експертом з міжнародної безпеки і стратегічним аналітиком, др. Атанасіосом Е. Другосом.   https://youtu.be/ytL67pBotnM   Дивіться також: Міжнародна конференція «Українське друковане слово за кордоном. Українські ЗМІ в Греції»

---

by Administrator 1

Έκκληση της Ουκρανικής κοινότητας της Ελλάδας "Ουκρανο-Ελληνική Σκέψη" στη Βουλή και τον Προθυπουργό της Ελλάδας

---

by Administrator 1