Ελευθερία για την Καρέλια: Μια Μαρτυρία από την Καρδιά της Ρωσίας
Η ομιλία της Γιάννας Τιχόνεν στην παρουσίαση της Έκθεσης του Αντιιμπεριαλιστικού Μπλοκ των Εθνών για τους Πολιτικούς Κρατούμενους του Πούτιν στην Αθήνα στις 12 Μαϊου 2025 στην Αθήνα
Καλησπέρα,
Είναι μεγάλη μου τιμή να παρευρίσκομαι σήμερα εδώ και να έχω την ευκαιρία να παρουσιάσω την αληθινή εικόνα της ρωσικής ομοσπονδίας και της τρομοκρατίας που καθημερινά βιώνουν όσοι δεν συμφωνούν με το καθεστώς του Κρεμλίνου, την εισβολή στην Ουκρανία και παράνομη κατοχή των εδαφών της, τον τρόπο που η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους αυτόχθονες λαούς της ομοσπονδίας.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που έχω την ευκαιρία να χρησιμοποιήσω την προνομιούχα θέση μου, αυτή του να βρίσκομαι σε μία χώρα όπου η ελευθέρια του λόγου δεν θεωρείται έγκλημα, για να είμαι η φωνή των συμπατριωτών μου: των Καρέλων και των υπόλοιπων Φίννοουγγρικων λαών, που δεν έχουν την ευκαιρία, ή ακόμα και την ελευθερία, να μιλήσουν για τον εφιάλτη που βιώνουν καθημερινά. Παρ ’όλα αυτά, πρέπει να διαλέγω τα λόγια μου προσεκτικά. Εγώ μπορεί να μην βρίσκομαι σε άμεσο κίνδυνο για αυτά που έχω να πω, αλλά κάποιοι από τους ανθρώπους για τους οποίους θα μιλήσω σήμερα κινδυνεύουν να υποστούν της συνέπειες, που εγώ θα γλιτώσω.
Στην Ρωσική Ομοσπονδία των τελευταίων ετών ο ρόλος της νομοθεσίας δεν είναι η προστασία του πολίτη, αλλά η προστασία μίας αιμοδιψής κυβέρνησης, την υπεράσπιση της βίας και του ψεύδους και την καταστολή κάθε ελευθερίας και ανθρώπινου δικαιώματος. Τι μπορεί να θεωρηθεί παράβαση στην ομοσπονδία; Μια ανάρτηση στο διαδίκτυο υπέρ της ειρήνης. Ένα αντιπολεμικό σύνθημα. Η αλήθεια για τα εγκλήματα που διαπράττει η ρωσικός στρατός στην Ουκρανία. Η άσκηση του διεθνώς αναγνωρισμένου δικαιώματος στην αυτοδιάθεση. Οποιοσδήποτε μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπος με αυτήν την αδικαιοσύνη: ένας συνταξιούχος ηλικίας 80-90 ετών που δεν αντέχει να σιωπά για τα αίσχη της κυβέρνησης, ένα παιδί που δεν επιθυμεί να ζει σε έναν κόσμο όπου η αδικία, η τρομοκρατία, το μίσος και ο θάνατος θεωρούνται φυσιολογικά.
Όπως το νεαρό παλικάρι από την Καρελία, ο Ανδρέας Βασιουρένκο, ο οποίος κατά την σύλληψη του ήταν μόλις 18 ετών. Το έγκλημά του; Θεωρούσε ότι ο κόσμος πρέπει να σταθεί στο πλευρό της Ουκρανίας και να αντισταθεί στην παράνομη εισβολή και κατοχή των εδαφών της, καθώς και υπεράσπιζε το δικαίωμα της Καρελίας για ανεξαρτησία. Θέλω να τονίσω, δεν έπραξε κανένα απτό έγκλημα: δεν επιτέθηκε σε όργανο της αρχής, δεν κατέστρεψε δημόσια περιουσία, δεν ασχολούνταν με προσηλυτισμό σε εγκληματική οργάνωση. Τον τιμώρησαν για λόγια και για συναισθήματα. Ενώ σε οποιοδήποτε άλλο κράτος αυτή του η στάση θα δικαιολογούνταν ως τα λογία ενός θερμόαιμου νεαρού τον οποίον έχει συνεπάρει ο ζήλος για δικαιοσύνη και ελευθέρια, στην Ρωσική Ομοσπονδία το εξέλαβαν ως απειλή. Το θάρρος του να εκφραστεί ελεύθερα οδήγησε στο να στερηθεί την ελευθερία του για 9 χρόνια.
Ίσως όμως το χειρότερο στην περίπτωσή του, δεν είναι το γεγονός ότι κινδυνεύει να χάσει την νιότη του πίσω από τα κάγκελα, σε φυλακή ύψιστης ασφαλείας. Το χειρότερο είναι τα βασανιστήρια. Δεν ξέρω πόσοι από εσάς γνωρίζουν τις συνθήκες κράτησης πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι συνθήκες είναι άθλιες, απάνθρωπες, εξευτελιστικές… δεν νομίζω ότι υπάρχει μία αρκετά δυνατή λέξη που να μπορεί να περιγράψει τι ακριβώς βιώνουν όσοι πέσουν στα χέρια του ποινικού συστήματος της ομοσπονδίας.
Οι ανακρίσεις πολιτικών κρατουμένων σχεδόν πάντα συνοδεύονται με άγριους ξυλοδαρμούς και εξευτελιστικές πρακτικές, ώστε ο κρατούμενος όχι μόνο να παραδεχτεί την ενοχή του, ακόμα για πράγματα που μπορεί να μην διέπραξε, αλλά και για να του αποσπάσουν πληροφορίες για περισσότερα άτομα που ενδέχεται να «εμπλέκονται στην υπόθεση». Τα βασανιστήρια όμως δεν σταματούν στην ανάκριση. Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες κρατούμενων, για τους οποίους ο Γολγοθάς συνεχίζεται ακόμα και όταν δεν υπάρχει τίποτα άλλο να προσθέσουν στην κατάθεση τους. Η παραμονή τους στις φυλακές συνοδεύεται με ξυλοδαρμούς, απομόνωση, άρνηση παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, βιασμούς, ψυχολογική βία. Δυσκολεύομαι να καταλάβω που αποσκοπεί μια τέτοια διαχείριση κρατουμένων. Μπορεί να είναι μία αρρωστημένη μέθοδος ψυχαγωγίας για τους δεσμοφύλακες… μπορεί να είναι ένας τρόπος εκφοβισμού για αυτούς που ακόμα δεν βρέθηκαν στα μπουντρούμια της κόλασης.
Ο Ανδρέας δεν γλίτωσε αυτήν την μοίρα. Μάλιστα, κατά την ανάκριση μετέπειτα κρατουμένων έδειχναν φωτογραφίες του Ανδρέα, όπου φαίνονταν ξεκάθαρα σημάδια ξυλοδαρμού. Αυτή είναι μια μέθοδος εκφοβισμού, ώστε ο κατηγορούμενος να αποδεχτεί τις κατηγορίες και να δώσει περισσότερα ονόματα, ή, σε περίπτωση που δεν υπάρχουν αρκετά ενοχοποιητικά στοιχεία, να σταματήσει να μάχεται για το δίκαιο από φόβο, μην υποστεί ο ίδιος, ή η ίδια, τα βασανιστήρια της φυλακής.
Σε αυτό το σημείο θέλω να κάνω μια μικρή παρένθεση, και να θυμίσω ότι η Ρωσική Ομοσπονδία είναι συμβαλλόμενο μέρος στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, στις Συμβάσεις της Γενεύης και στην Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων και άλλης Σκληρής, Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας. Συμβάσεις και Σύμφωνα που απαγορεύουν αυστηρά οποιαδήποτε βασανιστήρια, είτε σωματικά, είτε ψυχολογικά. Παρ’ όλα αυτά η κυβέρνηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας συνεχίζει να συμπεριφέρεται με απερίγραπτη βαρβαρότητα προς τους πολίτες της και κάνει τα «στραβά μάτια» σε κάθε παραβίαση, από πλευράς της, του διεθνούς δικαίου.
Βέβαια, δεν είναι όλοι δέκτες μια τέτοιας αντιμετώπισης. Οι πραγματικοί εγκληματίες, όπως δολοφόνοι και παιδοβιαστές, όχι μόνο γλιτώνουν από τα βασανιστήρια, αλλά έχουν και την ευκαιρία να κερδίσουν την ελευθερία τους, με το να υπογράψουν σύμβαση για στρατιωτική θητεία, να πάνε στην Ουκρανία όπου θα έχουν το ελεύθερο να σκοτώνουν και να βιάζουν και κατά την επιστροφή τους, όχι μόνο να έχουν άφεση αμαρτιών, αλλά να στέφονται ήρωες και να συνεχίζουν την εγκληματική ζωή τους ανενόχλητοι.
Θα τονίσω την ειρωνεία της κατάστασης. Για το Κρεμλίνο, για τις αρχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο φόνος δεν θεωρείται πραγματικό έγκλημα. Για το Κρεμλίνο, για τις αρχές της Ρωσικής Ομοσπονδίας, το πραγματικό έγκλημα είναι η ελευθερία του λόγου, η ελευθερία της σκέψης, η ειρήνη.
Ο Ανδρέας είναι μόνο ένα από τα χιλιάδες παραδείγματα πολιτικών κρατουμένων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που βρέθηκαν να χάσουν την ελευθερία τους γιατί δεν άντεχαν να μην μιλήσουν ενάντια στα εγκλήματα της Ομοσπονδίας, που δεν επιθυμούσαν να γίνουν συνένοχοι με την σιωπή τους στην αιματοχυσία και καταστροφή της Ουκρανίας, που προτίμησαν, παρά τους κινδύνους, να παραμείνουν στο πλευρό του δικαίου.
Ένα άλλο αξιοσημείωτο παράδειγμα του ρωσικού παραλογισμού είναι ο Καρέλος ιστορικός Γιούρι Ντμιτριεβ, τον οποίον φυλάκισαν με ψευδής και αισχρές κατηγορίες, οι οποίες μάλιστα διαψευστήκαν πολλάκις από πολλούς ειδικούς, και μάλιστα οδήγησαν στην δικαίωση και απελευθέρωση του κατά την πρώτη σύλληψη, μόνο και μόνο για να συλληφθεί ξανά με τις ίδιες ακριβώς κατηγορίες. Το πραγματικό του «έγκλημα» ήταν η αλήθεια: η αλήθεια για το παρόν και η αλήθεια για το παρελθόν.
Ο Γιούρι Ντμίτριεβ αφιέρωσε την ζωή του στο να επαναφέρει την μνήμη των πολιτικών κρατούμενων του Στάλιν που έχασαν την ζωή τους κατά την περίοδο της δικής του τρομοκρατίας. Είναι ο άνθρωπος που βρήκε τους ομαδικούς τάφους στο δάσος Σανταρμοχ στην Καρελία, όπου εκτελέστηκαν εφτά με εννιά χιλιάδες άνθρωποι, από σχεδόν 60 διαφορετικούς λαούς. Η δουλεία του όχι μόνο αποκάλυψε ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της Ρωσικής ιστορίας, αλλά ένωσε τον κόσμο και τους έδωσε το απαιτούμενο θάρρος να αρχίσουν να εκφράζονται ελεύθερα και άφοβα για τις σύγχρονές αδικίες της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Ο Γιούρι Ντμίτριεβ έγινε σύμβολο για όσους ήθελαν η τρομοκρατία του Κρεμλίνου της Σοβιετικής Ένωσης να μην συνεχιστεί από το Κρεμλίνο της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Αυτό ήταν αρκετό, ώστε από ιστορικό που έφερνε στο φως την κρυμμένη ιστορία των πολιτικών θυμάτων του Στάλιν, να γίνει ο ίδιος πολιτικό θύμα του Πούτιν.
Το Κρεμλίνο δεν τιμωρεί όμως μόνο αυτούς που υπερασπίζονται το δικαίωμα στην ειρήνη και ανεξαρτησία των λαών που ξέφυγαν από τον έλεγχο του και έγιναν αυτόνομα κράτη. Τιμωρεί και εκείνους, που υπερασπίζουν τα δικαιώματα των λαών που δεν κατάφεραν στο παρελθόν να κερδίσουν την αυτονομία τους και μέχρι σήμερα ακόμα βρίσκονται υπό τον ρωσικό ζυγό. Το καταλαβαίνω ότι ο χαρακτηρισμός της Ρωσικής Ομοσπονδίας ως «ρωσικό ζυγό» ακούγεται βαρύ, αλλά πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε την αλήθεια στα μάτια, όσο σκληρή και άβολη και αν είναι.
Τον τελευταίο χρόνο βλέπουμε ανησυχητικά σημάδια ενός σύγχρονου κύματος τρομοκρατίας κατά των μη-ρωσικών λαών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, μιας τρομοκρατίας παρόμοιας με αυτήν του Στάλιν.
Πριν λίγους μήνες, τον Οκτώβριο του 2024, έγινε κύμα συλλήψεων πολιτικών και πολιτισμικών ακτιβιστών του φιννοουγγρικου λαού Έρζια. Οι περισσότεροι αφέθηκαν ελεύθεροι, για του υπόλοιπους δεν υπάρχουν πληροφορίες. Τον προηγούμενο μήνα, δύο αξιοσέβαστοι αντιπρόσωποι του λαού Έρζια, ένας 76 ετών και ο άλλος 91 ετών, καταδικάστηκαν με αναστολή επειδή δεν συμφωνούν με την εθνική πολιτική του Κρεμλίνου, και υπερασπίζονται τα πολιτικά δικαιώματα του λαού τους.
Στην Δημοκρατία Μάρι Ελ, τον τόπο που κατοικούν οι Μάρι, μια ακόμα φιννο-ούγγρικη εθνότητα, εδώ και μερικά χρόνια, άτομα που επιθυμούν να τηρήσουν και να τιμήσουν τις αρχαίες θρησκευτικές παραδόσεις του λαού κινδυνεύουν να βρεθούν αντιμέτωποι με τον νομό. Μάλιστα, στις αρχές του 2025 άρχισαν να κυκλοφορούν νέα για συζητήσεις από επίσημα πρόσωπα του Κρεμλίνου, περί απαγόρευσης των αρχαίων θρησκειών των λαών υπό την Ρωσική Ομοσπονδία και ταύτισης τους με την τρομοκρατία. Τέτοιες συζητήσεις είναι σημαντικό να αντιμετωπίζονται ως κακός οιωνός για μελλοντικές αλλαγές, σκοπός των οποίων θα είναι η διευκόλυνση των ρωσικών αρχών να στοχεύουν και να φυλακίζουν άτομα που το Κρεμλίνο θα θεωρεί εμπόδιο στην διάδοση της ιδεολογίας του «Ρωσικού κόσμου»… καθώς και ένα καινούριο όπλο για πιο αποτελεσματική «ρωσοποίηση» όσων από εμάς δεν είμαστε ρώσοι.
Μια τέτοια εξέλιξη είναι άκρως επικίνδυνη, ιδίως για εμάς, τους Φιννο-Ουγκρικούς λαούς, καθώς η κοσμοθεωρία μας και ο παραδοσιακός τρόπος ζωής μας, είναι βαθιά συνδεδεμένος με τα αρχαία πιστεύω. Εάν περαστεί νόμος περί απαγόρευσης αρχαίων θρησκειών και πρακτικών, ο αριθμός των θυμάτων του Κρεμλίνου θα αυξηθεί κατακόρυφα.
Τέλος, θα ήθελα να μιλήσω για την αντιμετώπιση του Κρεμλίνου των ακτιβιστών που μάχονται για τα πολιτικά και πολιτισμικά δικαιώματα τον μη-ρωσικών λαών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, και που πρόλαβαν και έφυγαν από την Ομοσπονδία, πριν γίνουν και οι ίδιοι πολιτικοί κρατούμενοι.
Τα άτομα που το Κρεμλίνο δεν μπορεί να φυλακίσει, βαφτίζονται από το κράτος «Ξένοι Πράκτορες». Ο τίτλος αυτός φέρει πολλές αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στην πολιτική και ακτιβιστική τους δράση, αλλά και σε άλλες πτυχές της ζωής τους. Στην περίπτωση του Βλαντισλάβ Ολέινικ, δημόσιου προσώπου και γνωστού ακτιβιστή για τα πολιτισμικά δικαιώματα της Καρελίας, μια δημόσια δήλωση για την ανάγκη προστασίας των δικαιωμάτων των αυτόχθονων φιννο-ούγγρικων λαών και την πολιτισμική αυτονομία της Καρελίας ήταν αρκετή ώστε να μπει στο στόχαστρο των ρωσικών αρχών. Από εκείνη την στιγμή και έπειτα, συχνά γίνεται θύμα συκοφαντικής δυσφήμησης στο διαδίκτυο, όπου πέρα από διάδοση ψευδών πληροφοριών, αποκαλύπτονται και προσωπικά του στοιχεία που βάζουν την ζωή του σε κίνδυνο. Πολιτισμικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα με τα οποία συνεργαζόταν έλαβαν ανεπίσημη εντολή διακοπής κάθε μορφής επαφής μαζί του και η δημόσια αναφορά του ονόματος τους σε πολιτισμικούς και επιστημονικούς κύκλους έχει καταστεί μη αποδεκτή. Η πολιτισμική και εκπαιδευτική του δραστηριότητα βαφτίστηκε ως «συμμετοχή σε εξτρεμιστική δραστηριότητα» και αποτέλεσε βάση για την ποινική του δίωξη εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Έχουμε φτάσει στο σημείο που η αγάπη για τον λαό σου, τον πολιτισμό σου, την ιστορία σου θεωρείται ποινικό αδίκημα.
Πόσοι άλλοι, πέρα από τον Βλαντισλαβ, έχουν υποστεί την ίδια μοίρα, και πόσοι φοβούνται να μιλήσουν για να μην θέσουν σε κίνδυνο, όχι τόσο τους εαυτούς τους, αλλά τους αγαπημένους τους ανθρώπους. Αυτό δεν αποτελεί απλώς μια μορφή πίεσης. Αυτό είναι μια στοχευμένη πολιτική συστηματικής διάκρισης και καταπίεσης με σκοπό την σίγαση και απομάκρυνση κάθε ανεξάρτητου πολιτισμικού και πολιτικού λόγου από την δημόσια σφαίρα της Ρωσικής Ομοσπονδίας… ώστε να υπάρχει μόνο το παραμύθι που θέλει το προβάλει το Κρεμλίνο.
Θα ολοκληρώσω λέγοντας, ότι η έκθεση για τους πολιτικούς κρατούμενους της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι μια εξαιρετική πρωτοβουλία του Αντιιμπεριαλιστικού Μπλοκ των Εθνών που βοηθάει να σπάσει ο κλοιός του ψέματος του Κρεμλίνου και να ανοίξει τα μάτια του κόσμου στην πικρή και σκληρή πραγματικότητα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Παρ’ όλα αυτά ελπίζω η έκθεση να μην γίνει ετήσια παράδοση, καθώς με την πάροδο του χρόνου θα πληθαίνουν και τα πρόσωπα στα πάνελ. Αντί αυτού, ελπίζω ότι πολύ σύντομα θα μπορέσουμε, επιτέλους, να γιορτάσουμε τη ελευθερία μας και οι ήρωες που βλέπουμε γύρω μας σήμερα, να μοιραστούν οι ίδιοι τις ιστορίες τους.
https://youtu.be/yJkAOHpVFLg?si=6Tns_r-QZ5QBMb69
Επιτυχής Παρουσίαση της Έκθεσης για τους Πολιτικούς Κρατούμενους του Πούτιν στην Αθήνα
Τη Δευτέρα 12 Μαΐου 2025, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η έκθεση "Οι Πραγματικοί Κρατούμενοι του Πούτιν: Πολιτικοί Κρατούμενοι των Υποδουλωμένων Εθνών", στον χώρο Πολιτικής και Πολιτισμού Ρήγας Βελεστινλής, στο Σύνταγμα.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με έναν σύντομο χαιρετισμό από την πρόεδρο του συλλόγου "Ουκρανο-Ελληνική Σκέψη" Γαλήνη Μασλιούκ, η οποία τόνισε την ευθύνη μας να αναδείξουμε την αλήθεια για τα όσα διαδραματίζονται στη Ρωσία και στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ειδικότερα, ανέφερε ότι οι Ουκρανοί και άλλοι λαοί που πλήττονται από το καθεστώς του Πούτιν έχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα, και εμείς που βρισκόμαστε μακριά από το "μυδέν" έχουμε την υποχρέωση να τους υποστηρίξουμε με τη φωνή της αλήθειας.
Στη συνέχεια, ο πρόεδρος του Αντιιμπεριαλιστικού Μπλοκ των Εθνών, κ. Oleh Medunytsya, παρουσίασε το έργο της οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την κατάσταση των πολιτικών κρατουμένων στη Ρωσία. Μεγάλο ενδιαφέρον συγκέντρωσε το ντοκιμαντέρ "Putin’s Real Prisoners: Political Prisoners of the Enslaved Nations", που προβλήθηκε, αποκαλύπτοντας τις συνθήκες και τις ιστορίες των κρατουμένων.
Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στην παρουσίαση της Γιάννας Τιχόνεν, εκπροσώπου από την Καρέλια*, η οποία μίλησε για την τρέχουσα κατάσταση στη χώρα της και την καταπίεση των τοπικών πληθυσμών από τις ρωσικές αρχές. Η παρουσίαση της υπήρξε εξαιρετική, προσφέροντας μια αυθεντική εικόνα της πραγματικότητας, με πολλούς παρευρισκομένους να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους.
Στο τέλος της εκδήλωσης, ακολούθησε μια ζωντανή συζήτηση με ερωτήσεις και απαντήσεις από το κοινό, προσφέροντας την ευκαιρία για πιο άμεση και διαδραστική επικοινωνία. Οι παρευρισκόμενοι είχαν επίσης την ευκαιρία να πάρουν μαζί τους φυλλάδιο στα ελληνικά, το οποίο περιλάμβανε πληροφορίες και αναλυτικά στοιχεία για τα θέματα που συζητήθηκαν.
Η εθελοντική Ελληνο-Ουκρανική ομάδα "Βόλια" χάρισε στους εκπροσώπους της οργάνωσης συμβολικά ελληνικά δώρα, ως ενθύμιο για την Ελλάδα, προσφέροντας έτσι έναν ιδιαίτερο τόνο στην εκδήλωση.
Οι διοργανωτές της εκδήλωσης εξέφρασαν θερμές ευχαριστίες στο κίνημα "Άρδην - Ρήξη" για την ευγενική παραχώρηση του χώρου και τη σταθερή υποστήριξή του στην Ουκρανία σε αυτόν τον άνισο αγώνα.
Ιδιαίτερη σημασία είχε η συμμετοχή Ελλήνων επιστημόνων, οι οποίοι εξέφρασαν την άποψη ότι οι πληροφορίες που παρουσιάστηκαν δεν είναι ευρέως γνωστές στο ελληνικό κοινό και χρειάζονται ευρύτερη κοινοποίηση και ενημέρωση.
Η έκθεση ανέδειξε τις τραγικές ιστορίες των πολιτικών κρατουμένων, οι οποίοι πληρώνουν βαρύ τίμημα για την αντίστασή τους στην καταπίεση και την αδικία του καθεστώτος, προσφέροντας μια σημαντική ευκαιρία για δημόσια ενημέρωση και ευαισθητοποίηση πάνω σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίας.
*Η Καρελία εκτείνεται από τις ακτές της Λευκής θάλασσας έως τον κόλπο της Φινλανδίας. Περιέχει τις δύο μεγαλύτερες λίμνες της Ευρώπης, τη Λάντογκα και την Ονιέγκα. Ο Καρελιανός Ισθμός βρίσκεται μεταξύ του κόλπου της Φινλανδίας και της λίμνης Λάντογκα.
Φυλλάδιο της έκθεσης στα ελληνικά
https://youtube.com/shorts/yJkAOHpVFLg
Σύντομα θα δημοσιευτεί η βιντεοσκόπηση της εκδήλωσης.
Η ελληνική γλώσσα και παράδοση στις σημαντικές ΠΑΠΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ
Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ χρονολογείται από την εποχή του Πάπα Σίξτου Ε΄ (1585–1590), ο οποίος παραχώρησε στο Κολλέγιο το προνόμιο να ψάλλει στα ελληνικά την Αποστολική ανάγνωση και το Ευαγγέλιο κατά τις παπικές πανηγυρικές λειτουργίες.
Ωστόσο, η χρήση και των δύο λειτουργικών γλωσσών — λατινικής και ελληνικής — στη λειτουργία του επισκόπου Ρώμης ξεκινά ήδη από τα τέλη του 7ου – αρχές του 8ου αιώνα, όταν στη Ρώμη υπηρέτησαν αρκετοί πάπες με ανατολική καταγωγή. Οι διώξεις των εικονολατρών και οι καταπιέσεις από τους Αββασίδες χαλίφηδες στην Ανατολή προκάλεσαν τη φυγή πολλών ελληνόφωνων χριστιανών προς τη Δύση.
Ο Αναστάσιος ο Βιβλιοθηκάριος, που έζησε τον 9ο αιώνα, αναφέρει ότι ο Πάπας Βενέδικτος Γ΄ (855–858), αν και Ρωμαίος στην καταγωγή, φρόντισε να δημιουργηθεί ένας κώδικας, στον οποίο καταγράφηκαν στα ελληνικά και στα λατινικά οι προφητείες που διαβάζονται στη ρωμαϊκή λειτουργία το Μέγα Σάββατο και το Σάββατο πριν την Πεντηκοστή.
Από τον «Ordo Romanus I» και αργότερα από τον «Ordo Romanus X» του 11ου αιώνα, μαθαίνουμε ότι η προφητεία διαβαζόταν πρώτα στα λατινικά και μετά, αν το έκρινε ο Πάπας σκόπιμο, επαναλαμβανόταν στα ελληνικά.
Στη Σύνοδο της Πίζας το 1409, κατά τη στέψη του Πάπα Αλεξάνδρου Ε΄ — λατινικού τυπικού αλλά καταγόμενου από την Κρήτη — το Ευαγγέλιο και η Αποστολική ανάγνωση ψάλθηκαν στα λατινικά, ελληνικά και εβραϊκά. Κατά τη στέψη του Πάπα Νικολάου Ε΄ το 1447, ένας καρδινάλιος διάβασε το Ευαγγέλιο στα λατινικά και ένας αρχιμανδρίτης Βασιλειανός στα ελληνικά.
Το 1586 ο Πάπας Σίξτος Ε΄ κατήργησε τα αξιώματα του Έλληνα διακόνου και υποδιακόνου και τα ανέθεσε σε φοιτητές του Ελληνικού Κολλεγίου. Με αυτή την απόφαση, ο Πάπας εξέφρασε τον σεβασμό του προς το Κολλέγιο. Από τότε, οι τίτλοι του διακόνου και υποδιακόνου του ελληνικού τυπικού συνδέθηκαν άρρηκτα με το Κολλέγιο, και μέχρι το 1870, κατά τις παπικές τελετές, ειδική άμαξα από το Αποστολικό Παλάτι μετέβαινε στο Κολλέγιο για να παραλάβει τους λειτουργούς.
Το 1724 ο Πάπας Βενέδικτος ΙΓ΄ επανέφερε την παλαιά παράδοση: την ανάγνωση της πρώτης προφητείας του Μεγάλου Σαββάτου στα ελληνικά από φοιτητή του Ελληνικού Κολλεγίου, καθώς και την εναλλασσόμενη ανάγνωση των προφητειών το Σάββατο πριν την Πεντηκοστή στα λατινικά και στα ελληνικά.
Ο ίδιος ο Πάπας επιθυμούσε οι Έλληνες κληρικοί να τελούν τη Λειτουργία με τα δικά τους (ανατολικά) άμφια και όχι με λατινικά. Ακόμη και τη Μεγάλη Παρασκευή του 1725, διέταξε να διαβαστούν ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο στα ελληνικά.
Από το 1896, με την έλευση των Βενεδικτίνων στο Ελληνικό Κολλέγιο επί Πάπα Λέοντος ΙΓ΄, επανήλθε η σταθερή συμμετοχή δύο σεμιναριστών του Κολλεγίου στις παπικές τελετές. Καθ’ όλο τον 20ό αιώνα — αλλά και σήμερα — η συμμετοχή του Παπικού Ελληνικού Κολλεγίου στις παπικές τελετές περιλαμβάνει τη ψαλμωδία του Αποστόλου και του Ευαγγελίου στα ελληνικά κατά τη Λειτουργία του Μυστικού Δείπνου τη Μεγάλη Πέμπτη, καθώς και την ψαλμωδία του Ευαγγελίου στα ελληνικά κατά τις αγιοποιήσεις, ιδιαίτερα στις πανηγυρικές τελετές, και στη νεκρώσιμη ακολουθία Πάπα, όπου ψάλλεται επίσης το Τρισάγιο στα ελληνικά. Το ίδιο ισχύει και για τη Λειτουργία έναρξης του παπικού αξιώματος του Επισκόπου Ρώμης.
Αναφέρονται επίσης δύο ξεχωριστές λειτουργικές τελετές με άμεση συμμετοχή του Ελληνικού Κολλεγίου: το 1908 και το 1925.
Στις 12 Φεβρουαρίου 1908, στην Αίθουσα των Ευλογιών, παρουσία του Πάπα Πίου Ι΄, τελέστηκε παπική πανηγυρική λειτουργία για τα 1500 χρόνια από την κοίμηση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Τη Λειτουργία προεξήρχε ο Έλληνας μελχίτης Πατριάρχης Αντιοχείας Κύριλλος Η΄ Γεά, και ο χορός και οι λειτουργοί ήταν από το Παπικό Ελληνικό Κολλέγιο της Ρώμης.
Στον πρόλογο του ειδικού τελετουργικού φυλλαδίου που εκδόθηκε, αναφέρεται ότι λόγω έλλειψης ελεύθερης Αγίας Τραπέζης στην αίθουσα — δηλαδή μη προσκολλημένης στον τοίχο, ώστε να είναι δυνατή η κυκλική κίνηση κατά την βυζαντινή τελετουργία — εγκαταστάθηκε άλλη ελεύθερη Αγία Τράπεζα. Μπροστά της τοποθετήθηκαν δύο αναλόγια με εικόνες του Χριστού και της Θεοτόκου, και δίπλα τους τρίτο αναλόγιο με εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Ενδιαφέρον είναι ότι στον πρόλογο του φυλλαδίου αναφέρεται:
«Οι λειτουργοί πρέπει να τηρούν πλήρως το ελληνικό τελετουργικό... Ο Άγιος Ποντίφικας, ως ανώτατος ηγέτης όλων των τελετουργιών, θα προεδρεύει επίσης στην ελληνική λειτουργική σύναξη, στην οποία έχουν ανατεθεί συγκεκριμένες ιερές πράξεις».
Οι κύριες εκδηλώσεις σεβασμού και δικαιοδοσίας… Ο Πάπας θα χρησιμοποιήσει την ελληνική λειτουργική γλώσσα…
Το κείμενο της Θείας Λειτουργίας του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου που χρησιμοποιήθηκε ετοιμάστηκε το 1907 από έναν από τους καθηγητές του Παπικού Ελληνικού Κολλεγίου, τον π. Πλάσιδο ντε Μέεστερ, Βενεδικτίνο μοναχό (osb).
Η δεύτερη λειτουργία που αξίζει να αναφερθεί πραγματοποιήθηκε στις 15 Νοεμβρίου 1925 για τα 1600 χρόνια από την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας (325). Και πάλι προεξήρχε ο Πάπας — Πίος ΙΑ΄ — και βασικός λειτουργός επρόκειτο να είναι ο Πατριάρχης Αντιοχείας των Μελχιτών Δημήτριος Καδή, ο οποίος όμως απεβίωσε αιφνιδίως στις 26 Οκτωβρίου στη Δαμασκό. Τη θέση του έλαβε ο Ρουμάνος Ελληνοκαθολικός Μητροπολίτης Φαγκαράς Βασίλειος Σούτσου.
Η Λειτουργία τελέστηκε στη Βασιλική του Αγίου Πέτρου και, όπως το 1908, τοποθετήθηκε ελεύθερη Αγία Τράπεζα μπροστά από τον τάφο του Αποστόλου, με αναλόγια που σχημάτιζαν μια μορφή τέμπλου.
Και στις δύο τελετές — σύμφωνα με τους προλόγους των αντίστοιχων φυλλαδίων — τονίζεται ότι η ελληνική Λειτουργία τελέστηκε πλήρως, χωρίς καμία προσθήκη ή ανάμιξη με τη ρωμαϊκή παράδοση.
Ο Πάπας — Πίος Ι΄ στην πρώτη και Πίος ΙΑ΄ στη δεύτερη — προήδρευε από θρόνο τοποθετημένο στα αριστερά του βωμού (από τη σκοπιά του πιστού), φορούσε λατινικά άμφια και τιάρα, και έδινε την ευλογία στα ελληνικά.
Όπως αναφέρθηκε στην αρχή, η παρουσία του ανατολικού στοιχείου στη Λειτουργία έναρξης του Παπικού αξιώματος του Πάπα Λέοντος ΙΔ΄ αναδεικνύει, με τη χρήση διαφόρων γλωσσών — κυρίως λατινικής και ελληνικής — τον αληθινά καθολικό (οικουμενικό) χαρακτήρα του λειτουργικού εορτασμού.
Συντάχθηκε και γράφτηκε από τον Επίσκοπο Μανουήλ Νιν το 2013, αλλά παραμένει επίκαιρο και ενδιαφέρον και στις ημέρες της έναρξης του παπικού αξιώματος του Πάπα Λέοντος ΙΔ΄.
† Επίσκοπος Μανουήλ Νιν
Αποστολικός Έξαρχος
Αίτημα από τις ελληνοουκρανικές οργανώσεις σχετικά με τις εκδηλώσεις για 8 & 9 Μαΐου υπό το πρίσμα ρωσικής επιθετικότητας
Οι ελληνοουκρανικοί σύλλογοι στην Ελλάδα εκφράζουν την ανησυχία τους για τις εκδηλώσεις που διοργανώνουν ρωσικές και φιλορωσικές οργανώσεις στην Ελλάδα. Αυτές οι εκδηλώσεις μας προκαλούν ιδιαίτερη ανησυχία λόγω της επιθετικής στάσης τους προς οτιδήποτε ουκρανικό.
Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά όλους όσους βρίσκονται στο πλευρό του Ουκρανικού λαού, ο οποίος αυτή τη στιγμή εκφράζει το Δίκαιο και παλεύει για την ελευθερία της χώρας του, παρά τις αντίξοες συνθήκες.
Ευχαριστούμε για τη στήριξή σας.
Προς
Πρωθυπουργό της Ελλάδας
κ. Κυριάκο Μητσοτάκη
Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων
κ. Νικήτα Κακλαμάνη
Θέμα: Εκδηλώσεις για 8 & 9 Μαΐου υπό το πρίσμα ρωσικής επιθετικότητας
Αξιότιμοι κύριοι,
Εμείς, εκπρόσωποι των ουκρανοελληνικών οργανώσεων, Ουκρανοί και Έλληνες πολίτες της Ελλάδας που υποστηρίζουμε την Ουκρανία, απευθυνόμαστε σε εσάς με αίτημα να υποστηρίξετε την Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου 2024/2988 (RSP) της 23ης Φεβρουαρίου 2025 για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και των ιστορικών παραποιήσεων από την Ρωσική Ομοσπονδία, οι οποίες στοχεύουν στην δικαιολόγηση του αδίστακτου αιματηρού πολέμου κατά της Ουκρανίας. Ειδικότερα, σας παρακαλούμε να εξετάσετε προσεκτικά την σκοπιμότητα διεξαγωγής εκδηλώσεων που έχουν προγραμματιστεί από ρωσικές και φιλορωσικές οργανώσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ανεξαρτήτως του τρόπου που ενδέχεται να είναι συγκαλυμμένες.Όπως δείχνει η εμπειρία πολλών χωρών, και της Ελλάδας συγκεκριμένα, η εκστρατεία «Το Αθάνατο Τάγμα», που οργανώνεται από την Ρωσική Ομοσπονδία, διαδίδει ιδεολογία μίσους, ξενοφοβίας και δικαιολογεί τα εγκλήματα των ολοκληρωτικών καθεστώτων, την οργάνωση γενοκτονιών και την επιθετικότητα κατά κυρίαρχων κρατών.Αυτόν τον χρόνο τέτοιες εκδηλώσεις έχουν ανακοινωθεί ανοιχτά σε όλη την Ελλάδα. Ειδικότερα, σε μια από τις αφίσες ανακοινώνεται η συμμετοχή του πρώην προέδρου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, Πέτρου Σιμονένκο, ο οποίος καταζητείται από την Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας και κατηγορείται για δημόσιες κλήσεις κατάληψης της κρατικής εξουσίας.
Μετά την πλήρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο Πέτρος Σιμονένκο υποδέχτηκε προσωπικά τους Ρώσους κατακτητές στη δική του έπαυλη στην περιοχή του Κιέβου, τους φιλοξένησε στο σπίτι του και απευθύνθηκε στο Κρεμλίνο ζητώντας την εκκένωση. Στη συνέχεια, μετακόμισε στη Ρωσία, όπου έγινε αντιπρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής του Διεθνούς Κομμουνιστικού Συνδέσμου «Ένωση Κομμουνιστικών Κομμάτων - Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης» και υποστηρίζει ενεργά την πολιτική του Κρεμλίνου.
Πιστεύουμε ότι οι προσπάθειες της Ρωσίας να παραποιήσει την ιστορία της Ουκρανίας υπονομεύουν την συλλογική μνήμη και ταυτότητα της Ευρώπης στο σύνολό της και αποτελούν απειλή για την ιστορική αλήθεια, τις δημοκρατικές αξίες και την ειρήνη στην Ευρώπη. Όπως αναφέρεται στην Απόφαση 2024/2988 (RSP) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Ρωσία δεν έχει αναγνωρίσει τη μη αποδεκτή θέση της Σοβιετικής Ένωσης στα πρώτα στάδια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως η Συμφωνία Μολότοφ-Ρίμπεντροπ του 1939 με την ναζιστική Γερμανία, και επίσης δεν ανέλαβε την ευθύνη για τα πολλά εγκλήματα και τις μαζικές θηριωδίες που διαπράχθηκαν στις κατεχόμενες περιοχές από τη Σοβιετική Ένωση. Αντ' αυτού, το τρέχον ρωσικό καθεστώς χειρίζεται την ιστορία και διαδίδει τον μύθο της «νίκης» μόνο της Ρωσίας κατά του φασισμού για να δικαιολογήσει την εγκληματική ιμπεριαλιστική του πολιτική.
Η Απόφαση επισημαίνει επίσης ότι η Ρωσία συμμετέχει σε αυξανόμενη εκστρατεία παραπληροφόρησης βασισμένη στον ιστορικό αναθεωρητισμό, απορρίπτοντας την εθνική ταυτότητα της Ουκρανίας, την κρατική της ύπαρξη με σκοπό να δικαιολογήσει τις αξιώσεις της για εξαιρετικές σφαίρες επιρροής, κάτι που θυμίζει τη Συμφωνία Μολότοφ-Ρίμπεντροπ για την εισβολή με την ναζιστική Γερμανία.
Η Απόφαση αναγνωρίζει επίσης ότι η Ημέρα Νίκης, που τιμάται κάθε χρόνο στις 8 Μαΐου από όλη την Ευρώπη ως ημέρα της νίκης κατά του φασισμού και της λήξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου (1939-1945), είναι εντελώς διαφορετική από την Ημέρα Νίκης στις 9 Μαΐου, την οποία γιορτάζει η Ρωσία ως τη νίκη στον Μεγάλο Πατριωτικό Πολέμο (1941-1945), δηλαδή τον πόλεμο που έδωσε η Σοβιετική Ένωση κατά της ναζιστικής Γερμανίας. Η 9η Μαΐου χρησιμοποιείται από το ρωσικό καθεστώς ως εργαλείο προπαγάνδας για να αναδείξει την «ανωτερότητα» της Σοβιετικής Ένωσης και να διαστρεβλώσει την ιστορική αλήθεια, παραβλέποντας τις συνέπειες της σοβιετικής κατοχής άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Η Απόφαση αναγνωρίζει επίσης ότι σε ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ, τα κομμουνιστικά σύμβολα και τα σύμβολα της τρέχουσας ρωσικής επιθετικότητας απαγορεύονται δια νόμου, και ότι από το 2009 η 23η Αυγούστου γιορτάζεται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση ως Ημέρα Μνήμης των θυμάτων όλων των ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων. Επίσης, από το 2003, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τιμά κάθε χρόνο τη μνήμη των θυμάτων των μαζικών σοβιετικών εκτοπισμών.
Αξιοσημείωτο είναι ότι στην Αθήνα έχουν ήδη ανοίξει ποινικές υποθέσεις εναντίον ατόμων που συμμετείχαν σε φιλορωσικές διαδηλώσεις και εκδηλώσεις, καταδεικνύοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης και την ανάγκη για αυστηρότερη αντίδραση στα φιλορωσικά κινήματα.
Συνεπώς, καλούμε τα κράτη μέλη της ΕΕ να επενδύσουν περισσότερο στην εκπαίδευση και την έρευνα για την κοινή ιστορία της Ευρώπης και τη συλλογική μνήμη, καθώς και να στηρίξουν προγράμματα που ενισχύουν την κατανόηση των επιπτώσεων του διαχωρισμού της Ευρώπης κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.
Με βάση τα παραπάνω επιχειρήματα και υποστηρίζοντας την Απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εμείς, ως μέρος της ελληνικής κοινωνίας, προσβλέπουμε σε κατάλληλη αντίδραση από την ανώτατη ηγεσία της Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία έχει ήδη επανειλημμένα επιδείξει την υποστήριξή της στην Ουκρανία σε αυτόν τον εγκληματικό πόλεμο.
Με εκτίμηση,
Οργανώσεις
Переклад звернення до Прем'єр-міністра та Голови парламенту Греції українською мовою:
Прем'єр-міністру Греції
п. Кіріакосу Мітсотакісу
Голові Парламенту Греції
п. Нікітасу Какламанісу
Шановні панове,
Ми, представники українських та грецьких організацій, українські та грецькі громадяни, що підтримуємо Україну, звертаємося до вас із проханням підтримати Резолюцію Європейського парламенту від 23 лютого 2025 року щодо протидії дезінформації та історичним фальсифікаціям з боку Російської Федерації, метою яких є виправдання безбожної кривавої війни проти України. Особливо просимо вас ретельно розглянути доцільність проведення заходів, запланованих російськими та проросійськими організаціями в Афінах та Салоніках, незалежно від того, як ці заходи можуть бути завуальовані.
Як показує досвід багатьох країн, зокрема Греції, акція «Безсмертний полк», організована Російською Федерацією, поширює ідеологію ненависті, ксенофобії та виправдовує злочини тоталітарних режимів, організацію геноцидів та агресію проти суверенних держав.
Цього року такі заходи відкрито анонсовані на всю Грецію. Зокрема, на одній з афіш анонсується участь у заході колишнього голови Комуністичної партії України Петра Симоненка, який оголошений у розшук Службою безпеки України та звинувачується у публічних закликах до захоплення державної влади.
Після початку повномасштабного вторгнення Росії в Україну, Петро Симоненко особисто зустрічав російських окупантів у своєму маєтку в Київській області, розквартирував їх у своєму будинку та звернувся до Кремля з проханням про евакуацію. Згодом він переїхав до Росії, де став заступником голови Центрального комітету міжнародного комуністичного об'єднання «Союз комуністичних партій — Комуністична партія Радянського Союзу» та активно підтримує політику Кремля.
Ми вважаємо, що спроби Росії спотворити історію України підривають колективну пам'ять і ідентичність Європи та становлять загрозу для історичної правди, демократичних цінностей і миру в Європі. Як зазначено в Резолюції Європейського парламенту 2024/2988 (RSP), Росія не визнала неприпустиму роль Радянського Союзу на початкових етапах Другої світової війни, таких як Пакт про ненапад 1939 року з нацистською Німеччиною, відомий як Пакт Молотова-Ріббентропа. Вона також не взяла на себе відповідальності за численні звірства і масові злочини, вчинені на окупованих територіях Радянським Союзом. Замість цього нинішній російський режим маніпулює історією, розкручуючи міф про «перемогу» лише Росії над фашизмом, щоб ідеологічно виправдати свою злочинну імперіалістичну політику.
Резолюція також зазначає, що Росія бере участь у зростаючій кампанії дезінформації, аби заперечити Україні національну ідентичність, державний статус та існування, що нагадує Пакт Молотова-Ріббентропа з нацистською Німеччиною про вторгнення.
Резолюція також визнає, що День Перемоги, який щорічно відзначається 8 травня усією Європою як день перемоги над фашизмом і завершення Другої світової війни, кардинально відрізняється від Дня Перемоги 9 травня, який святкує Росія як перемогу в так званій Великій Вітчизняній війні (1941-1945), що є частиною радянської пропаганди. 9 травня використовується російським режимом як інструмент пропаганди, щоб підкреслити «перевагу» Радянського Союзу та спотворити історичну правду, ігноруючи при цьому радянську окупацію інших європейських країн.
Резолюція також зазначає, що в деяких державах-членах ЄС комуністичні символи та символи триваючої російської агресії заборонені законом, і що з 2009 року 23 серпня відзначається як Європейський день пам'яті жертв усіх тоталітарних і авторитарних режимів. З 2003 року Європейський парламент щорічно вшановує пам'ять жертв масових депортацій СРСР.
Важливо зазначити, що в Афінах вже відкрито кримінальні справи проти осіб, які брали участь у проросійських акціях та заходах, що підкреслює серйозність ситуації та необхідність жорсткішої реакції на проросійські рухи.
Отже, ми закликаємо держави-члени ЄС інвестувати більше в освіту та дослідження спільної європейської історії та пам'яті, а також підтримувати проекти, які сприяють кращому розумінню наслідків поділу Європи під час Холодної війни.
Беручи до уваги вищезгадані аргументи та підтримуючи Резолюцію Європейського парламенту, ми, як частина грецького суспільства, сподіваємося на відповідну реакцію найвищого керівництва Грецької Республіки, яке вже неодноразово висловлювало свою підтримку Україні в цьому злочинному війні.
З повагою,
Організації
Εκδήλωση – Έκθεση: "Οι πραγματικοί κρατούμενοι του Πούτιν. Πολιτικοί κρατούμενοι των υποδουλωμένων εθνών"
Δελτίο Τύπου
Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 12 Μαΐου 2025 και ώρα 19:00 στον χώρο πολιτικής & πολιτισμού Ρήγας Βελεστινλής, Ξενοφώντος 4, Σύνταγμα.
Η Έκθεση θα παρουσιαστεί από τον Πρόεδρο του Αντιιμπεριαλιστικού Μπλοκ των Εθνών, κ. Oleh Medunytsya.
Ελευθερία για τα έθνη – ελευθερία για το άτομο!
Αυτή η καθολική, θεμελιώδης αρχή, που βασίζεται στην αναγνώριση της ελευθερίας ως αδιαμφισβήτητης αξίας, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την δίκαιη και δημοκρατική ανάπτυξη της κοινωνίας. Μιλάμε για την ατομική ελευθερία και τη συλλογική ελευθερία, σύμφωνα με την οποία κάθε λαός, κάθε έθνος, έχει το δικαίωμα να δημιουργήσει το δικό του κράτος και κάθε άτομο μπορεί να προβαίνει σε πράξεις που θεωρεί αναγκαίες.
Αυτή η αρχή αποτελεί τη βάση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των υπόδουλων εθνών για την ελευθερία και την απόκτηση του κράτους τους. Ωστόσο, οι Ρώσοι ηγεμόνες για πολλούς αιώνες αρνούνται το δικαίωμα των υπόδουλων εθνών να πολεμούν για την ανεξαρτησία τους, αντιμετωπίζοντας τους πολιτικούς τους αντιπάλους με βαναυσότητα.
Οι τελευταίοι είναι οι πραγματικοί πολιτικοί κρατούμενοι του Πούτιν. Εκτός από το αίτημα να σταματήσει ο πόλεμος, διακηρύσσουν το δικαίωμα των εθνών τους στην αυτοδιάθεση και την ελευθερία, δηλαδή τον χωρισμό από τη Ρωσία. Και αυτό είναι που τρομάζει περισσότερο τον ηγέτη του Κρεμλίνου.
Ο Πούτιν κατανοεί απολύτως ότι μετά την αποφυλάκιση, αυτοί οι αγωνιστές θα έχουν την ευκαιρία να ηγηθούν του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των λαών τους. Γι' αυτό δεν τους περιλαμβάνει στις «λίστες ανταλλαγής» κρατουμένων ή αιχμαλώτων, προσπαθώντας να τους καταστρέψει ηθικά και σωματικά πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Ελευθερία για τα έθνη – ελευθερία για το άτομο!
Το Αντιιμπεριαλιστικό Μπλοκ των Εθνών, στις αρχές Αυγούστου 2024, τόνισε την ανάγκη να αγωνιστούμε για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων του Κρεμλίνου. Αυτοί οι κρατούμενοι είναι ηγέτες και ακτιβιστές εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων από τα σκλαβωμένα έθνη. Σε πρώτη φάση, ο κατάλογος περιλαμβάνει τους Zarema Musaeva, Altan Ochirov, Natalia Filonova, Airat Dilmukhametov, Parvinakhan Abuzarova, Fail Alsynov, Alexander Gabyshev, Mikhail Afanasyev, Azat Miftakhov, Ramilya Saitova, Rustam Fararitdinov, Shamil Arbin, και άλλους πολιτικούς κρατουμένους του Κρεμλίνου.
Η ιστορία του καθενός τους είναι διαφορετική, αλλά τους ενώνουν όλα όσα υπέστησαν στον αγώνα για την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και το δικαίωμα στην ελευθερία. Είναι σημαντικό ο πολιτισμένος κόσμος να γνωρίζει τα ονόματά τους και να συνειδητοποιήσει την ανάγκη να καταβάλει τις μέγιστες προσπάθειες για την απελευθέρωσή τους, καθώς και για την απελευθέρωση των φιλελεύθερων εθνών τους από τη Μόσχα.
Συνδιοργανωτές της έκθεσης: Αντιιμπεριαλιστικό Μπλοκ των Εθνών, Κοινότητα "Ουκρανο-Ελληνική Σκέψη".
9 Μαΐου - Ημέρα της ρωσικής Ντροπής
Η ουκρανική κοινότητα της Ελλάδας καλεί την ελληνική κοινωνία και τη διεθνή κοινότητα να επανεξετάσουν τον συμβολισμό της 9ης Μαΐου υπό το φως των σημερινών γεγονότων και της ρωσικής επιθετικότητας. Η ημερομηνία αυτή δεν μπορεί πλέον να θεωρείται ουδέτερη ή εορταστική, αλλά να ιδωθεί ως υπενθύμιση της ανάγκης για αντίσταση στην προπαγάνδα και υπεράσπιση των θεμελιωδών αρχών της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.
Το Παγκόσμιο Κογκρέσο των Ουκρανών ανακηρύσσει την 9 Μαΐου
ως Ημέρα της ρωσικής Ντροπής
Στις 8 Μαΐου 2025 τιμάται η 80ή επέτειος της Ημέρας της Νίκης στην Ευρώπη – της ημέρας που τερματίστηκαν οι εχθροπραξίες στην Ευρώπη κατά της ναζιστικής Γερμανίας. Αυτή η νίκη δεν αποτέλεσε μόνο έναν θρίαμβο επί μιας σκληρής δικτατορίας, αλλά και τη θεμέλια λίθο μιας παγκόσμιας τάξης βασισμένης στα ανθρώπινα δικαιώματα, τη δικαιοσύνη και την ειρήνη – μιας τάξης που επί δεκαετίες εξασφάλιζε σταθερότητα και συνεργασία στην Ευρώπη. Ωστόσο, κάθε χρόνο στις 9 Μαΐου, η Ρωσική Ομοσπονδία παραποιεί αυτή την ιστορική μνήμη, προωθώντας μια ψευδή αφήγηση, διαποτισμένη με μιλιταρισμό και εθνικισμό. Μια ημέρα που θα έπρεπε να είναι αφιερωμένη στη μνήμη και το πένθος, έχει καταληφθεί από το Κρεμλίνο για να δικαιολογήσει τον συνεχιζόμενο επιθετικό του πόλεμο στην Ουκρανία. Μέσα από προπαγανδιστικές εκδηλώσεις, όπως οι παρελάσεις του «Αθάνατου Τάγματος», το ρωσικό κράτος εκμεταλλεύεται τη μνήμη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου για να αποκρύψει τις σημερινές του θηριωδίες, να διασπείρει παραπληροφόρηση και να εξυμνήσει τον ολοκληρωτισμό. Υπό την ηγεσία του Βλαντίμιρ Πούτιν, η ρωσική κυβέρνηση μετέτρεψε το παρελθόν σε όπλο – ξαναγράφοντας την ιστορία για να εξυμνήσει τον Στάλιν, να αποκρύψει τα σοβιετικά εγκλήματα πολέμου και να αναβιώσει ιμπεριαλιστικές ιδεολογίες κυριαρχίας. Η Ρωσία οικειοποιήθηκε τη νίκη κατά του ναζισμού – μια νίκη που κατακτήθηκε με τις κοινές προσπάθειες εκατομμυρίων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και πολλών Ουκρανών – και τη διαστρέβλωσε προς όφελος των δικών της μιλιταριστικών φιλοδοξιών. Η Ρωσική Ομοσπονδία μετέτρεψε την ιστορία σε εργαλείο προπαγάνδας, εξυψώνοντας τις σοβιετικές καταπιέσεις και αποκρύπτοντας τα εγκλήματα πολέμου των δικών της δυνάμεων. «Η Ρωσία μετέτρεψε την ιστορία σε όπλο για να δικαιολογήσει τα εγκλήματά της – εξυμνώντας τον Στάλιν, σβήνοντας τα σοβιετικά εγκλήματα και τροφοδοτώντας ένα νέο κύμα ιμπεριαλισμού. Το πιο τραγικό είναι ότι αυτό εκδηλώνεται στην Ουκρανία, όπου οι φρικαλεότητες που διαπράττονται σήμερα επαναλαμβάνουν τις πιο σκοτεινές σελίδες του 20ού αιώνα», δήλωσε ο Πρόεδρος του Παγκόσμιου Κογκρέσου, Παβλό Γκροντ. Από τη Μπούτσα ως τη Μαριούπολη, από το Ιζιούμ ως το Ντονμπάς, τα ρωσικά στρατεύματα διέπραξαν εγκλήματα που σοκάρουν τη συνείδηση της ανθρωπότητας – μαζικές δολοφονίες, βασανιστήρια, βιασμούς, βίαιες απελάσεις και συστηματική απαγωγή ουκρανικών παιδιών. Δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά για σκόπιμες ενέργειες ενός καθεστώτος που αρνείται στους Ουκρανούς το δικαίωμα να υπάρχουν ως ελεύθερος και ανεξάρτητος λαός.Στις 9 Μαΐου, το Παγκόσμιο Κογκρέσο των Ουκρανών καλεί τη διεθνή κοινότητα να δει καθαρά μέσα από την προπαγάνδα του Κρεμλίνου και να αναγνωρίσει την αλήθεια: δεν πρόκειται για ημέρα νίκης, αλλά για ημέρα ντροπής. Είναι μια ντροπιαστική υπενθύμιση ότι η Ρωσική Ομοσπονδία, εμποτισμένη με την ιδεολογία του «ρασισμού», έχει μετατραπεί στο ίδιο το κακό που κάποτε ισχυριζόταν ότι είχε νικήσει.Καλούμε τις δημοκρατικές χώρες του κόσμου να:
- Αναγνωρίσουν τα εγκλήματα της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία ως γενοκτονία·
- Κηρύξουν τη Ρωσία κράτος-χορηγό της τρομοκρατίας·
- Καταδικάσουν την εκστρατεία του «Αθάνατου Τάγματος» για την εξύμνηση των σοβιετικών καταπιέσεων και τη νομιμοποίηση της σημερινής επιθετικότητας·
- Δημιουργήσουν ειδικό διεθνές δικαστήριο για τη διερεύνηση και τιμωρία όλων των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από την ρωσική ηγεσία και τους εκπροσώπους της·
- Απαγορεύσουν οποιαδήποτε εκδήλωση ή εορτασμό που εξυμνεί τη ρωσική Ημέρα της Νίκης και δικαιολογεί τον αιματηρό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας·
- Καλέσουν κυβερνήσεις, επιχειρήσεις και την κοινωνία των πολιτών να μην συμμετάσχουν σε καμία εκδήλωση για τη ρωσική Ημέρα της Νίκης και, αντιθέτως, να ανακηρύξουν την 9η Μαΐου ως Ημέρα της Ρωσικής Ντροπής.
Μαζί για την Ουκρανία. Πράγα, 23 Φεβρουαρίου 2025
Την Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου, στην Πράγα πραγματοποιήθηκε μια μαζική εκδήλωση υποστήριξης προς την Ουκρανία με τίτλο "Μαζί για την Ουκρανία", που οργανώθηκε από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Τσεχίας σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κογκρέσο των Ουκρανών.
Στην κεντρική πλατεία της Παλιάς Πόλης της Πράγας συγκεντρώθηκαν πάνω από 20 χιλιάδες άνθρωποι. Την εκδήλωση άνοιξε ο Πρόεδρος της Τσεχίας, Πετρ Πάβελ. Μεταξύ των ομιλητών ήταν ο Πρέσβης της Ουκρανίας στην Τσεχική Δημοκρατία, Vasyl Zvarych, ο Πρόεδρος του ECU, Bohdan Rajchynets, Τσέχοι ηθοποιοί, πολιτικοί αναλυτές, ακτιβιστές και προσκεκλημένοι από την Ουκρανία.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης ηγέτες ουκρανικών οργανώσεων από όλη την Ευρώπη. Από την Ελλάδα συμμετείχε η πρόεδρος του συλλόγου "Ουκρανο-Ελληνική Σκέψη", Γαλήνη Μασλιουκ.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης διεξήχθη διαδικτυακή συγκέντρωση χρημάτων για την υποστήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας. Μετά τη λήξη της συγκέντρωσης, χιλιάδες συμμετέχοντες επισκέφθηκαν το μνημείο του Τάρας Σεβτσένκο στην Πράγα.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Разом за Україну. Прага 23 лютого 2025 року
У неділю, 23 лютого, в Празі відбулася масштабна акція на підтримку України під назвою "Разом за Україну", організована правозахисними чеськими організаціями спільно з Європейським Конгресом Українців.
На центральній площі Старого міста Праги зібралося понад 20 тисяч людей. Захід відкрив президент Чехії Петр Павел. Серед виступаючих були Посол України в Чеській Республіці Василь Зварич, голова Европейського Конгресу Українців (ЕКУ) Богдан Райчинець, чеські актори, політологи, активісти та гості з України.
Участь у заході також взяли лідери українських організацій Європи.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Κογκρέσου των Ουκρανών στην Πράγα για την 3η επέτειο της πλήρους εισβολής
 |
 |
 |
 |
 |